Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Ένα βιολί στο χρώμα του πάγου" του Δημήτρη Ψαθόπουλου | Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Συγγραφέας: Δημήτρης 

ΨαθόπουλοςΈτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 272
Εκδόσεις: Κέδρος

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Η χώρα είναι διαλυμένη, η κυβέρνηση κήρυξε στάση πληρωμών, η ανεργία εκτινάχτηκε, οι εισαγωγές σταμάτησαν, το ηλεκτρικό ρεύμα  κομμένο για ώρες, τα φάρμακα δυσεύρετα, καύσιμα με το δελτίο, παρακμή στην κοινωνία και η γρίπη του Μεξικού σαρώνει την ελληνική νεολαία.

Ο λοχαγός φαρμακοποιός Ορέστης Λιαρέτας θα τοποθετηθεί σε μια μεραρχία Αμερικανών πεζοναυτών που θα στρατοπεδεύσει έξω από τη Θεσσαλονίκη. Μαζί τους θα έχουν μερικές χιλιάδες εμβόλια για τη γρίπη του Μεξικού, τα οποία θα φυλαχτούν στον καταυλισμό όσο διάστημα διαρκέσει η Νατοϊκή άσκηση. Μετά το πέρας των επιχειρήσεων η μεραρχία θα μεταφερθεί στη Συρία.

Ο Πέτρος Δήμου είχε γνωριστεί με τον Ορέστη Λιαρέτα στο Στρατιωτικό νοσοκομείο Διδυμοτείχου, όταν υπηρετούσε ως δόκιμος αξιωματικός. Εκεί ο Πέτρος έκανε μικροκομπίνες με τα ληγμένα φάρμακα του νοσοκομείου. Ο Πέτρος δεν είχε καλό όνομα. Φαινόταν μικρο-λωποδύτης. Τώρα, μετά από ενάμισι χρόνο, ο Πέτρος, που έμαθε ότι ο Ορέστης θα βρίσκεται στην Αμερικανική μεραρχία και μπορεί εύκολα να προσεγγίσει την αποθήκη με τα φάρμακα, του κάνει την πρόταση να κλέψει τα εμβόλια της γρίπης, να αντικατασταθούν με αμπούλες φυσιολογικού ορού, να βγουν από το στρατόπεδο κρυφά, για να τα διαθέσουν σε ελληνικά νοσοκομεία, για τις εγχώριες ανάγκες.

 Τελικά η κλοπή των εμβολίων της γρίπης του Μεξικού γίνεται, αλλά ο Πέτρος διοχετεύει τα εμβόλια, έναντι μεγάλης αμοιβής, σε ιδιώτη και όχι σε νοσοκομεία, όπως είχε συμφωνήσει με τον Ορέστη. Σίγουρα βρωμοδουλειά.

 Ο Ορέστης το περίμενε. Σιγά μην έστελναν τα εμβόλια στα νοσοκομεία.  Του είχαν πουλήσει το παραμύθι που χρειαζόταν για να δεχτεί. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να ανακαλύψει αν θα συμφωνούσε, ούτως ή άλλως. Το ψέμα του Πέτρου τον προστάτεψε. Τότε γιατί δεν ησύχαζε, ποιο ήταν το πρόβλημα;

Όμως πολλές αναποδιές είχαν προκύψει. Η ιστορία μπερδευόταν όλο και περισσότερο. Ήταν βέβαιο ότι κάτι διέφευγε, μια λεπτομέρεια που θα ένωνε τα σημεία και θα τα έκανε όλα να μοιάζουν λογικά και αυτονόητα.

Τι συνέβαινε;

Τι δεν πήγε καλά;

Ήταν ατυχία;  Ήταν η κακιά η ώρα;

Ποιος ξεγέλασε ποιον;

Ποιος κορόιδεψε   τον άλλο;

Ποιος έδινε παράσταση;

Ποιοι ήταν οι ηθοποιοί τελικά;

Είχανε όλοι τους ρόλους τους;

Δικαιούται και ο Ορέστης μια ευκολία;

Οι πονηριές πληρώνονται;

Ήταν οι ήρωες του μυθιστορήματος ,πολυμήχανοι σαν τον Οδυσσέα;

Θα τα καταφέρνανε καλύτερα από τους άλλους;

Θα την βγάζανε καθαρή;

Οι άνθρωποι γίνονται αδίστακτοι μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες;

Η περηφάνια είναι το κουσούρι, που ο άνθρωπος πληρώνει πιο ακριβά από όλα;

H ζωή δεν χαρίζεται ποτέ και σε κανέναν;

Θα αποκαλυφθεί η ιστορία με τα εμβόλια;

Τι ήταν το λευκό βιολί του Ντίτριχ ,το  λευκό βιολί  στο χρώμα του πάγου;

Είναι έτσι αν όλοι έτσι νομίζουνε;

 

Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τις σκοτεινότερες, συναρπαστικότερες και κυρίως άγνωστες πτυχές της ανθρώπινης φύσης.

Μια συναρπαστική γραφή σε απαράμιλλο ύφος, από ένα σύγχρονο συγγραφέα.

Ένα εκπληκτικό και αριστοτεχνικά σχεδιασμένο μυθιστόρημα.

Διαβάστε το.

Ο Δημήτρης Ψαθόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Φαρμακευτική στο ΑΠΘ και Δημιουργική Γραφή στο ΠΔΜ. Έχει γράψει διηγήματα και θεατρικά.Το 2014 το έργο του «Άγνωστες Λέξεις» - βασισμένο στην υπόθεση Πολκ-διακρίθηκε στον διαγωνισμό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. Το «Ένα βιολί στο χρώμα του πάγου» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.