Ο Φίλιππος Α. Φιλίππου
έχει διακριθεί σχεδόν σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου εκτός από την ποίηση, με
την οποία δεν έχει ασχοληθεί ακόμη. Έργα του έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά
περιοδικά και φιλοξενηθεί σε ανθολογίες. Από το επαγγελματικό του αντικείμενο
αντλεί διαρκώς έμπνευση και μετουσιώνει τις εμπειρίες του σε λογοτεχνικές
ιστορίες γεμάτες συναίσθημα και ανθρωπισμό. Ανήσυχο πνεύμα καθώς είναι, έχει
ασχοληθεί με πολλές μορφές τέχνης, όπως η η φωτογραφία, η αγγειοπλαστική και η
ζωγραφική.
Με αφορμή την κυκλοφορία
του νέου του βιβλίου «11+1 Ιστορίες, Χίλιες Εικόνες» από τις εκδόσεις «Συμπαντικές
διαδρομές» τον φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες για να τον γνωρίσουμε καλύτερα.…
Ας δούμε τι είχε να μας
πει...
Συνέντευξη στον
Κωνσταντίνο Λίχνο
Αγαπητέ κ. Φιλίππου, αρχικά θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια, για το πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη συγγραφή.
Καταρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω σχετικά με τη λογοτεχνία, αλλά κυρίως για το δικό μου συγγραφικό έργο. Η ενασχόληση μου με τη λογοτεχνία όσο κι αν ακούγεται περίεργο ξεκίνησε πολύ τυχαία. Ποτέ μου δεν ήταν στις προτεραιότητες μου, και ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ με την συγγραφή. Στην πραγματικότητα προέκυψε μέσα από συγκυρίες και προσωπικά μου βιώματα, κυρίως από το χώρο εργασίας μου.
Για
ποιο λόγο ασχοληθήκατε αποκλειστικά με την πεζογραφία και όχι με την ποίηση;
Αυτό το ερώτημα ομολογώ ότι το έχω υποβάλει και εγώ πολλές φορές στον ίδιο τον εαυτό μου. Θεωρώ απλά ότι δεν προέκυψε ακόμη, ότι δεν έχει ωριμάσει μέσα μου ακόμη η στιγμή για να ασχοληθώ σοβαρά με αυτό το είδος της λογοτεχνίας. Ομολογώ όμως ότι έχω πειραματιστεί με τα ΧΑΙΚΟΥ το οποίο είναι ένα είδος ποίησης και μάλιστα με αρκετές διακρίσεις και βραβεύσεις.
Σε
προηγούμενα έργα σας («30 Ιστορίες Χίλιες εικόνες», «40 Ιστορίες Χίλιες
εικόνες», «Ιστορική διαδρομή της ψυχικής νόσου στην Κύπρο») καταπιάνεστε με
ψυχιατρικά ζητήματα που ταλανίζουν τα σημερινά κοινωνικά υποκείμενα (Εξαρτήσεις,
αλκοόλ, ναρκωτικά κλπ). Το ίδιο συμβαίνει και στο τελευταίο βιβλίο σας;
Είναι
γεγονός ότι αυτή είναι η κυρία θεματολογία με την οποία ασχολούμαι στα πλείστα
από τα γραφόμενα μου. Εδώ θα πρέπει να κάνω μία παρένθεση και να αναφέρω ότι ο κυριότερος
λόγος που με σπρώχνει να ασχολούμαι με αυτό το είδος γραφής είναι και το
επάγγελμά μου, μιας και είμαι Νοσηλευτικός Λειτουργός στις υπηρεσίες ψυχικής
υγείας. Επομένως από τη μία η τριβή, και από την άλλη τα έντονα βιώματα που
συναντώ στο χώρο εργασίας, μου δίνουν την δύναμη να εμπνέομαι και να δημιουργώ.
Όσο αφορά το τελευταίο μου βιβλίο και σε αυτό η θεματολογία του καταπιάνεται με τα ίδια θέματα, πλην από την νουβέλα όπου η θεματολογία δεν έχει καμία σχέση με τις εξαρτήσεις, το αλκοόλ και τις ψυχικές διαταραχές.
Το βιβλίο σας «11+1 Ιστορίες, Χίλιες Εικόνες» αποτελεί μια συλλογή διηγημάτων με την προσθήκη μιας νουβέλας. Στο παρελθόν έχετε ασχοληθεί και με άλλα είδη του πεζού λόγου, όπως το θεατρικό μονόπρακτο για παράδειγμα. Ποια φόρμα θεωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο;
Έχω προσπαθήσει να ασχοληθώ με διάφορα είδη γραφής έτσι ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή να απαντήσω και εγώ στο συγκεκριμένο σας ερώτημα. Ήθελα να δω αλλά και να δοκιμάσω τις δικές μου δυνάμεις σχετικά με το τι είδος γράφεις μου «βγαίνει» καλύτερα. θεωρώ ότι όλα τα είδη γραφής με τα οποία ασχολήθηκα μπορούν να μιλήσουν και να επηρεάσουν τους αναγνώστες. Όμως αν έπρεπε να επιλέξω ένα και μόνο ένα, είδος που θεωρώ ότι μπορώ να το χειρίζομαι καλύτερα, αυτό δεν είναι άλλο από τα διηγήματα. Άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των όσων έχω γράψει πρόκειται για διηγήματα.
Τι να περιμένει κάποιος, που θα επιλέξει το βιβλίο σας αυτό ως ανάγνωσμα;
Όποιος επιλέξει οποιοδήποτε δικό μου βιβλίο για να διαβάσει θα πρέπει να είναι έτοιμος για πάρα πολλές συγκινήσεις και έντονα συναισθήματα, τα οποία πολύ συχνά θα εναλλάσσονται με οργή, θυμό, λύπη, χαρά. Επίσης όλα τα γραφόμενα μου περιστρέφονται γύρω από θέματα εξαρτήσεων, αλκοόλ, ψυχικών ασθενειών, ανορεξίας άνοια, παιδική κακοποίηση και άλλα παρόμοια θέματα.
Πείτε μας λίγα περισσότερα πράγματα για το περιεχόμενό του.
Το τελευταίο μου βιβλίο περιλαμβάνει έντεκα διηγήματα. Αρκετά από αυτά έχουν βραβευθεί και διακριθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με θεματολογίες γύρω από την ψυχική ασθένεια, τις εξαρτήσεις αλλά και κοινωνικά θέματα. Επίσης στο συγκεκριμένο βιβλίο υπάρχει και η πρώτη νουβέλα η οποία και επίσημα δημοσιεύεται σε βιβλίο μου, η οποία έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις και βραβεία. Η Νουβέλα αναφέρεται σε προσωπικά μου βιώματα και πιο συγκεκριμένα στην ζωή της δικής μου γιαγιάς. Εξού και φέρει τον τίτλο «Η γιαγιά».
Τι προκλήσεις αντιμετωπίζει κάποιος που εργάζεται στο τομέα της ψυχικής υγείας και πόσο πλούσιο περιβάλλον – από πλευράς ερεθισμάτων - μπορεί να είναι για έναν άνθρωπο που ασχολείται με την λογοτεχνία;
Οι
προκλήσεις στο χώρο εργασίας μας είναι πολλές και συνεχείς. Ερχόμαστε
καθημερινά σε τριβή με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν έντονα ψυχιατρικά
προβλήματα, ψυχικές διαταραχές, καθώς και προβλήματα εξαρτήσεων από νομικές ή
και παράνομες ουσίες.
Άνθρωποι απεγνωσμένοι, απελπισμένοι, κάποιοι άλλοι να μην μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα, ενώ κάποιοι άλλοι να μην θέλουν ή να μην μπορούν να ζητήσουν βοήθεια. Από την άλλη εμείς θα πρέπει να επιδείξουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να τους βοηθήσουμε στηρίζοντας τους κυρίως ψυχικά αλλά και κοινωνικά. Επομένως εύκολα μπορεί ο κάθε ένας από εμάς να αντιληφθεί ότι τα ερεθίσματα είναι πάρα πολλά και συνεχείς, ενώ πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι μπορεί να νιώθουμε και να βιώσουμε συναισθήματα όπως θυμού, οργής τα οποία να εναλλάσσονται από χαρά, ελπίδα και αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας.
Θεωρείτε πως η ψυχική ασθένεια αποτελεί θέμα ταμπού ακόμη και στις μέρες μας;
Δυστυχώς ναι. Θεωρώ ότι και σήμερα η ψυχική ασθένεια αποτελεί ένα είδος ταμπού. Σίγουρα έχουν γίνει πάρα πολλά προς τη βελτίωση της όλης κατάστασης. Με βεβαιότητα μπορώ να σας αναφέρω ότι σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Χρειαζόμαστε όμως ακόμα περισσότερη δουλειά και οργάνωση μέσω της σωστής διαφώτισης και ενημέρωσης στον κόσμο.
Κατά πόσο έχει ασχοληθεί η σύγχρονη λογοτεχνία με το θέμα της ψυχικής νόσου;
Θεωρώ
ότι υπάρχουν κάποια δείγματα γραφής στα οποία φαίνεται να ασχολείται η
λογοτεχνία με θέματα ψυχικής νόσου. Υπάρχουν μεγάλοι και εγνωσμένοι συγγραφείς
και επιστήμονες στο χώρο οι οποίοι έχουν να πουν και να δώσουν στον κόσμο
αρκετά. Η δική μου άποψη όμως είναι ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν
γράφουμε για τέτοιου είδους θέματα. Πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά το τι είναι
η ψυχική νόσος και το πώς αντιμετωπίζεται.
Επομένως θεωρώ ότι όποιος θέλει να πει ή να γράψει κάτι για αυτό το θέμα πρέπει να είναι είτε του συγκεκριμένου χώρου είτε να το έχει διαβάσει και να το μελετήσει αρκετά.
Υπάρχει
κάποιος ήρωας των διηγημάτων σας με τον οποίο ταυτίζεστε περισσότερο;
Προσπαθώ
να μην ταυτίζομαι με τους ήρωες των ιστοριών μου. Εξάλλου οι ήρωες μου σε κάθε διήγημα,
νουβέλα ή θεατρικό είναι διαφορετικοί με διαφορετικές ανάγκες.
Όμως
ναι, διαβάζοντας τα εκ των υστέρων μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι με αρκετά από τα
γραφόμενα μου έχω δακρύσει, έχω θυμώσει αλλά και από την άλλη έχω χαρεί και έχω
γελάσει. Άρα τα συναισθήματα υπάρχουν και θα υπάρχουν και σε μένα αλλά και στον
κάθε αναγνώστη.
Σας έχει συμβεί να δανειστείτε χαρακτηριστικά ανθρώπων του στενού περιβάλλοντός σας και να τα ενσωματώσετε στους ήρωες που πλάσατε;
Δεν συνηθίζω να δανείζομαι χαρακτηριστικά από ανθρώπους του στενού μου περιβάλλοντος για να τα ενσωματώσω στους ήρωες μου. Ποτέ μου δεν ήταν και ούτε θα είναι αυτή η επιδίωξη μου, με μόνο μία εξαίρεση για την νουβέλα με τον τίτλο «Η γιαγιά» που κυκλοφορεί στο τελευταίο μου βιβλίο και η οποία εμπεριέχει αρκετά στοιχεία και χαρακτηριστικά της δικής μου γιαγιάς, η οποία δεν βρίσκεται σήμερα στη ζωή. Θεωρώ ότι ήταν ένας φόρος τιμής προς την αγαπημένη μου γιαγιά.
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία; Θεωρείτε κατάλληλες τις συνθήκες σήμερα, δεδομένου της κρίσης, για την έκδοση ενός βιβλίου;
Όπως
σας ανάφερα και προηγουμένως δεν ήταν δική μου επιλογή να ασχοληθώ με την
λογοτέχνη. Απλώς προέκυψε στην πορεία της ζωής μου και συγκεκριμένα τα τελευταία
πέντε χρόνια.
θεωρώ ότι οι συνθήκες σήμερα για την έκδοση ενός βιβλίου δεν είναι οι καλύτερες. Εννοείται ότι ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξαν ευνοϊκές συνθήκες. όλοι οι συγγραφείς ή τουλάχιστον μία μεγάλη μερίδα από αυτούς δεν γράφουν ή δεν εκδίδουν κάποιο βιβλίο με απώτερο σκοπό το κέρδος. Οι λόγοι που ωθούν ένας συγγραφέας να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο πηγάζουν μέσα από τις δικές του ανάγκες, τα δικά του βιώματα αλλά και τα μηνύματα που θέλει να περάσει στην κοινωνία.
Θα
μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον τρόπο που αποτυπώνετε τις σκέψεις
σας στο χαρτί; Είναι μια διαδικασία που συμβαίνει προγραμματισμένα και μεθοδικά
ή αυθόρμητα;
Όντως
πρόκειται για μία διαδικασία αυθόρμητη και χωρίς προγραμματισμό. Απλώς κάτι από
μέσα μου ξυπνάει την δεδομένη στιγμή, παίρνω χαρτί και στυλό και αφήνω την
φαντασία μου να τρέξει, καλύτερα να καλπάζει και εγώ τρέχω να προλάβω τις
σκέψεις μου για να τις αποτυπώσω στο χαρτί. Τώρα αυτό μπορεί να γίνει
οποιαδήποτε στιγμή και οποιαδήποτε ώρα το αισθανθώ. Ποτέ μου δεν δουλεύω
προγραμματισμένα και μεθοδικά.
Επιπρόσθετα
αισθάνομαι ότι υπάρχουν διαστήματα της ζωής μου, χρονικές στιγμές στις οποίες
θέλω να γράφω συνεχώς και χρονικές στιγμές τις οποίες δεν θέλω να γράφω
καθόλου.
Υπήρξαν κάποιοι συγγραφείς που αποτέλεσαν πρότυπο για εσάς;
Σίγουρα
σε όλους μας υπάρχουν συγγραφείς που αποτελούν τα πρότυπα μας. Πρόκειται για
τους αγαπημένους μας ή αυτούς που θέλουμε έστω και λίγο να τους μοιάσουμε. Έτσι
έχω και εγώ κάποιους αγαπημένους συγγραφείς τόσο Έλληνες όσο και της ξένης
λογοτεχνίας όπως για παράδειγμα ο Καζαντζάκης.
Υπάρχει
κάτι που θα θέλατε να πείτε ως αναγνώστης στους συγκαιρινούς σας συγγραφείς ή
κάτι που θα θέλατε να μοιραστείτε ως συγγραφέας με τους αναγνώστες;
Εκείνο που θέλω να πω ή να μοιραστώ ως συγγραφέας με τους αναγνώστες είναι να αγαπούν τα βιβλία, να τα διαβάζουν, να τα αισθάνονται, να τα κρατούν στα χέρια τους με αγάπη και να απολαμβάνουν τα όσα αναγράφονται μέσα τους.
Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο δημιουργό που πασχίζει να πραγματοποιήσει τα πρώτα του βήματα στο χώρο της λογοτεχνίας;
Όλοι οι νέοι συγγραφείς και όλοι όσοι νιώθουν την ανάγκη να γράψουν κάτι να το κάνουν να το τολμήσουν. Να μην φοβηθούν, να μην υποτιμήσουν τις ικανότητές τους και να μην αφήσουν για αργότερα αυτά που θέλουν να πουν την δεδομένη στιγμή. Να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και να εκφράσουν ότι οι ίδιοι νιώθουν και αισθάνονται.
Τι
να περιμένουμε από εσάς στο εγγύς μέλλον; Έχετε κάποια συγγραφικά σχέδια που
μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας;
Δεν το κρύβω ότι έχω κάποια σχέδια για το μέλλον, για την ακρίβεια είναι έτοιμα. Όπως ένα καινούργιο βιβλίο που σχετίζεται με τον χώρο της ψυχικής υγείας στην Κύπρο μέσα από μία μεγάλη έρευνα που έγινε από το Κρατικό Αρχείο και αφορά τις δημοσιεύσεις σε εφημερίδες των εκατό τελευταίων χρόνων. Επίσης υπάρχει έτοιμη μία συλλογή από βραβευμένα και διακριθέντα θεατρικά έργα τα οποία κάποια στιγμή θα ήθελα και αυτά να εκδώσω, όπως επίσης και μία έτοιμη σειρά διηγημάτων με θέμα το φανταστικό.
Μια
ευχή σας για το μέλλον;
Η καλύτερη ευχή που θα μπορούσα να δώσω για το μέλλον ιδιαίτερα αυτές τις στιγμές που περνάμε τώρα είναι να έχουμε όλοι την υγεία μας τόσο σωματική όσο και ψυχική, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
Πώς
μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;
Τα
δικά μου βιβλία κυκλοφορούν από τον εκδοτικό οίκο με τον οποίο συνεργάζομαι τα
τελευταία χρόνια και δεν είναι άλλος από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές
στην Ελλάδα. Επομένως όλα τα βιβλία μπορούν να τα βρουν στα βιβλιοπωλεία στην
Ελλάδα στα οποία συνεργάζεται ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος και στην Κύπρο
από τα βιβλιοπωλεία Πάργα, Μαυρομάτης και Ελλάς.
Σας
ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στη
συγγραφική σας πορεία.
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε μέσα από αυτή την όμορφη συζήτηση σχετικά με τη λογοτεχνία.
0 Σχόλια