Συγγραφέας: Μαρία Πολυχρονάκη
Έτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 576
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Γράφει η Ιωάννα Κανελλοπούλου
Ένα ιδιαίτερο βιβλίο, που έχει γραφτεί με έξυπνο και γεμάτο λεπτομέρειες τρόπο είναι « Η κοιλάδα των απόντων» απ’ την συγγραφέα Μαρία Πολυχρονάκη και κυκλοφορεί απ’ το 2020 και τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
Δε ξέρω αλήθεια τι είναι πιο συγκλονιστικό στην ιστορία. Ο χαμός τόσων ανθρώπων, η αδιαφορία των αρχών που δεν πήραν ποτέ μέτρα ασφαλείας για το περιβόητο φράγμα Βαγιόντ ή η ελπίδα για επιζώντες που παλεύει να μη σβήσει.
Οι περιγραφές είναι ακριβώς τόσο όσο και παρά τον όγκο των σελίδων, η συγγραφέας έχει προσέξει να μην μένει στα ίδια και να μην επαναλαμβάνεται. Ακούραστη ανάγνωση και πολύ αγωνία για την εξέλιξη μιας ιστορίας που δεν είναι καθόλου ευχάριστη, αλλά σίγουρα πρέπει να διαβάσει κανείς, για να καταλάβει πόσο υπέροχο είναι αυτό το βιβλίο.
Θα μπορούσα να πω, πως είναι και επίκαιρο, αν αναλογιστεί κανείς πως στις μέρες μας τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν φέρει στο προσκήνιο τραγικά λάθη και ελλείψεις σε πολλά έργα και υποδομές στην χώρα μας.
Αξίζει να σημειωθεί πως το έργο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και όπως προανέφερα αξίζει να διαβαστεί απ’ το αναγνωστικό κοινό που αρέσκονται σε ιστορίες βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα, δυστυχώς όμως, οποίος προλάβει πρόλαβε, που λέει και η παροιμία καθώς πλέον ελάχιστα αντίτυπα είναι διαθέσιμα προς πώληση, όπως αναφέρουν πολλά σάιτ που προμηθεύουν βιβλία.
Οπισόφυλλο: Η Λουίτζα Σαλβέμινι, νεαρή δασκάλα από τη νότια Ιταλία, αποσπάται στον βορρά για να διδάξει στο Λονγκαρόνε, στη σκιά του μεγάλου φράγματος Βαγιόντ που μόλις αποπερατώθηκε. Σύντομα, καθώς ο ταμιευτήρας γεμίζει με νερό, το νότιο πρανές του φράγματος αρχίζει να ολισθαίνει. Όλα δείχνουν ότι η περιοχή απειλείται από μια εκτεταμένη κατολίσθηση, όμως το φράγμα πρέπει να αντισταθμίσει το κόστος της δαπανηρής κατασκευής του. Αλλεπάλληλες γεωλογικές μελέτες υπολογίζουν εσφαλμένα τις διαστάσεις της επικείμενης κατολίσθησης και οι Αρχές, υποτιμώντας τον κίνδυνο, δεν προβαίνουν σε κανένα μέτρο ασφαλείας για τους κατοίκους της επικίνδυνης κοιλάδας.
Ωστόσο, η Λουίτζα δεν την εγκαταλείπει.
Η δυνατή φιλία με τη Ρίτα, η βαθιά αγάπη για τον Ανσέλμο και το ιδιαίτερο δέσιμο με τον μαθητή της Αλμερίγκο Ποτσομπόν την καθηλώνουν στο Λονγκαρόνε, όπου σχεδιάζει να μείνει για πάντα. Μέχρι τότε…
Εκείνη τη νύχτα του Οκτώβρη που η ορμή του νερού συντρίβει αμείλικτα την κοιλάδα. Δύο χιλιάδες άνθρωποι χάνονται μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Το Λονγκαρόνε και τα γύρω χωριά εξαφανίζονται από τον χάρτη. Το φονικό κύμα αφήνει πίσω του μόνο τα άυλα συντρίμμια της αγάπης, της φιλίας, της προσδοκίας και τη θολή υποψία ότι κάποιος μπορεί απρόσμενα να ζει ακόμα…
Πολυχρονάκη Μαρία
Η Μαρία Πολυχρονάκη κατάγεται από τον Πύργο του Δήμου Αρχανών-Αστερουσίων, ένα χωριό που βρίσκεται νότια του Νομού Ηρακλείου. Έζησε στην Ιταλία, όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός, και αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολυτεχνείο Κρήτης.
0 Σχόλια