ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΤΖΙΟΣ: «2+2» στο Μπαράκι της Διδότου

 

Στην καινούργια παράσταση αυτή τη φορά ο κοινός παρονομαστής του προγράμματος είναι ολόκληρα μουσικά έργα, προερχόμενα κυρίως από το θέατρο.

πρώτο έργο:

 ''Παραμύθι χωρίς όνομα'', του Μάνου Χατζιδάκι από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ο Καμπανέλλης διασκευάζει για τη σκηνή το ομώνυμο βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα, που εκδόθηκε το 1910 και το θέμα του σχετίζεται με την επανάσταση του 1909 στο Γουδί, που σηματοδότησε πολλές αλλαγές στον τόπο μας. Βέβαια, ο Καμπανέλλης αλλάζει πολλά πράγματα σε σχέση με το αρχικό κείμενο.

Η πρώτη παράσταση έγινε το 1959 από το θίασο του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Εδώ θέλω να επισημάνω ότι χρησιμοποιούμε όλους τους στίχους όπως ακριβώς αναφέρονται στο θεατρικό κείμενο, αν και πολλοί από αυτούς δεν περιλαμβάνονται στη δισκογραφημένη εκδοχή, προφανώς για τεχνικούς και σκηνοθετικούς λόγους.

 

δεύτερο έργο:

 ''Καπετάν Μιχάλης'', του Μάνου Χατζιδάκι, από τη θεατρική διασκευή του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη από τον Γεράσιμο Σταύρου, ο οποίος και διάλεξε μέσα από το βιβλίο τις φράσεις που χρησιμοποιήθηκαν στα τραγούδια του έργου.

 Το βιβλίο αναφέρεται στην κρητική επανάσταση του 1886 κατά των Τούρκων και περιλαμβάνει σκηνές από όλες τις εκφάνσεις του βίου της εποχής (κοινωνικές, πολεμικές, ερωτικές).

Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1965 από το θίασο του Μάνου Κατράκη και δισκογραφήθηκε από τον Μάνο Χατζιδάκι τέσσερις φορές με τον Γιώργο Ρωμανό, τη Φλέρυ Νταντωνάκη (δις) και τον Σπύρο Σακκά

 

τρίτο έργο:

''Κατάσταση πολιορκίας'' (σημειώνω εξ αρχής ότι δεν πρόκειται για το soundtrack της ταινίας του Κώστα Γαβρά).

Μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, γραμμένη στη Ζάτουνα και το Βραχάτι, πάνω στο ποίημα της Ρένας Χατζηδάκη, που εμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μαρίνα, και σώθηκε από τη συγκρατούμενή της Σύλβα Ακρίτα, δεδομένου ότι η ποιήτρια έσκιζε και πέταγε τα χειρόγραφά της.

Φυγαδεύτηκε στο εξωτερικό και δισκογραφήθηκε ερήμην του συνθέτη στο Λονδίνο. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κείμενο, παραληρηματικό θα έλεγα, με πολύ σκληρές, αλλά και βαθύτατα συναισθηματικές φράσεις δίπλα-δίπλα, πραγματευόμενο ταυτόχρονα κοινωνικά, πολιτικά, προσωπικά και υπαρξιακά θέματα.

 

τέταρτο έργο:

''Μαουτχάουζεν'' του Μίκη Θεοδωράκη και του Ιάκωβου Kαμπανέλλη, βιωματικό έργο και πέραν τούτου ουδέν έτερον, πλην του ότι, αν και το κείμενο είναι γραμμένο από άντρα, έχει ταυτιστεί με την πρώτη ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη

 

η συνέχεια επί σκηνής