Συγγραφέας: Ευλαμπία Τσιρέλη
Σελ.: 178
Εκδόσεις: Αρμός
Αν αναζητήσει κάποιος ένα
σύμβολο που να προβάλλει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον βιταλισμό, την
ακατάβλητη δύναμη και τη μεγαλοπρέπεια της φύσης δύσκολα θα επιλέξει κάτι άλλο
από το δένδρο.
Το δένδρο, όμως, επειδή
είναι ζωή, παράγει ζωή. Γι΄ αυτό ο άνθρωπος ανέκαθεν στεκόταν με δέος και
θαυμασμό εμπρός του. Κάτι τόσο μεγάλο, τον έκανε να πιστεύει ότι μόνο ο Θεός
μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά απέναντί του.
Το δοκίμιο της
Ευλαμπία Τσιρέλη περιγράφει, για
πρώτη φορά στον ελλαδικό χώρο, με επιστημονική ακρίβεια το σύμβολο του δένδρου
στους λαούς της Εγγύς Ανατολής, στους Αιγύπτιους και στους Ισραηλίτες την Εποχή
της Διαθήκης του Γιαχβέ με τους Ισραηλίτες. Στο διαπολιτισμικό αυτό πλαίσιο με
επιστημονικό τρόπο και σαφήνεια αναλύει και συγκρίνει τα διάφορα χαρακτηριστικά
του δένδρου ως διαπολιτισμικού συμβόλου, αναδεικνύει και αξιολογεί τις
πολιτισμικές ομοιότητες και διαφορές του, και τέλος, παραθέτει τα πορίσματα της
έρευνάς της.
«εξανέτειλεν … το ξύλον
της ζωής εν μέσω τω παραδείσω και το ξύλον του ειδέναι γνωστόν καλού και
πονηρού» (Γένεσις 2,9)
(Αποκάλυψη Ιωάννου 2,7) «Ο έχων ους ακουσάτω τι το Πνέυμα λέγει ταις
εκκλησίαις. Τω νικώντι δώσω αυτώ φαγείν εκ του ξύλου της ζωής, ό έστιν εν τω
παραδείσω του Θεού μου»
Στον χριστιανισμό το
δένδρο αποκτά περίοπτη θέση τέτοια που δεν γνώρισε ποτέ σε καμία άλλη θρησκεία
, αφού στην ουσία «ανοίγει» (Γένεση) και «κλείνει» (Αποκάλυψη Ιωάννου) το
κείμενο της Αγίας Γραφής , καθορίζοντας τη μοίρα της ανθρωπότητας στην αρχή και
αποτελώντας την ανταμοιβή για την
επιστροφή στην πρότερη παραδείσια κατάσταση, στο τέλος. Τα δύο δέντρα (
το δέντρο της ζωής και το δέντρο της γνώσης, τα δύο μυστηριώδη δέντρα στο κήπο
της Εδέμ) συμβολίζουν τις δύο
πλευρές του ανθρώπου ,που αιώνια θα πολεμούν η μία την άλλη για το ποια θα
επικρατήσει στα Έσχατα, όταν η οδός για την προσέγγιση του δέντρου της ζωής θα
είναι και πάλι ανοιχτή.
Το δέντρο είναι η
τελειότερη έκφραση της ζωής, της δύναμης και της ομορφιάς της φύσης που
εγγυάται τη ζωή σε τούτο τον πλανήτη. Αποτελεί τον τελειότερο συμβολισμό της
πορείας και του σκοπού του ανθρώπου, που είναι από κάτω προς τα πάνω. Είναι ο
απόλυτος συμβολισμός της πνευματικότητας και της αστείρευτης ανάγκης του
ανθρώπου να επιβεβαιώνει την ύπαρξη του πνευματικού, να ικανοποιεί την ανάγκη
του να ψάχνει το θείο, έτσι ώστε να βεβαιώνεται ότι υπάρχει κάτι πέραν της
θνητής σωματικής του ύπαρξης. Από τον σπόρο στη μήτρα , σαν το δέντρο, έτσι και
ο άνθρωπος έρχεται στη γη, μεγαλώνει και απλώνει τα κλαδιά του κάνοντας τις
επιλογές στη ζωή του, ωστόσο ο δρόμος του είναι πάντα ένας και ανοδικός. Είναι
ο κεντρικός κορμός του δέντρου της ζωής του που θα τον οδηγήσει όλο και
ψηλότερα, στην κορυφή και στην ένωσή του με το θείο και το υπερβατικό, στο
«καθ΄ όμοίωσιν».
Πρόκειται για Αριστούργημα.
0 Σχόλια