Σήμερα στις Τέχνες φιλοξενούνται δύο αξιόλογοι συγγραφείς, ο κ. Θ. Μαυρομούστακος, καθηγητής του Τμήματος Χημείας και διδάκτωρ Θεολογίας του ΕΚΠΑ, και ο κ. Σ. Δεσπότης, καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας του ΕΚΠΑ, με αφορμή το από κοινού έργο τους που φέρει τον τίτλο «ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Οι ακαδημαϊκές σας σπουδές και το ενδιαφέρον σας γύρω από την Επιστήμη και την Θεολογία επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα και τη δική σας στάση ζωής;
Θ. Μαυρομούστακος: Αναμφισβήτητα την επηρεάζουν άμεσα. Η επιστημονική και θεολογική γνώση συζευγνύονται για να δομήσουν τη στάση ζωής. Η επιστημονική γνώση φυσικά ποικίλει από τη θεολογική. Δεν συγκρούεται γιατί δομείται από άλλο περιεχόμενο. Αποτελεί την κατανόηση της φύσης και των νόμων που τη διέπουν. Γι’ αυτό ως εργαλεία της παρέχει την παρατήρηση και το πείραμα. Η Θεολογική γνώση ασχολείται με το αίτιο της δημιουργίας. Τι υπήρχε πριν από τη δημιουργία και γιατί προέβηκε στη δημιουργία. Εάν ο άνθρωπος συνδυάσει τη θεολογική και επιστημονική γνώση αποκτά σφαιρικότερο νόημα της δημιουργίας που καθορίζει και τον τρόπο στάσης της ζωής του. Για παράδειγμα κατανοεί την ατελή γνώση του προς το σύμπαν και τον δημιουργό και έτσι του δημιουργεί μια στάση «ταπεινότητας» προς τη ζωή και συμπεριφορά στους ανθρώπους. Αυτή η «ταπεινότητα» από την άλλη του προσφέρει αισιοδοξία και ελπίδα μελλοντική για μια «αιώνια ζωή», τη ζωή της θέωσης, αφού κατανοεί ότι όλο το σύμπαν είναι θεμελίωμα ενός «λογικού όντος» που μεριμνά και φροντίζει για τα δημιουργήματα του.
Σ. Δεσπότης: Πλέον γνωρίζουμε ότι η «επιστημονική αντικειμενικότητα» αποτέλεσε μια Ουτοπία του προηγούμενου αιώνα. Κάθε ματιά επηρεάζεται από την οπτική γωνία και τις προϋποθέσεις του ερευνητή, όπου πρέπει να συνυπολογίσουμε το συναισθηματικό του κόσμο, τις προσλαμβάνουσες κατεξοχήν από την παιδική του ηλικία και τους «χιλιάδες προγόνους» που κουβαλά στο γονιδίωμά του και «λαλούν» μέσα από το στόμα και το κορμί του. Η Θεολογία είναι μια «ποιητική ανάγνωση» του Κόσμου και δεν την απασχολεί το «πώς» αλλά το ποιος και κατεξοχήν γιατί κατασκεύασε τον Κόσμο . το εάν υπάρχει Νόημα σε αυτό που ζούμε. Αυτό που επιπλέον διαφοροποιεί τη Θεολογία και τον Χριστιανισμό από τη Φιλοσοφία είναι ότι μέσω και της τελετουργίας και της «ασκητικής» της διαμορφώνει έναν κοινοβιακό ευχαριστιακό τρόπο ζωής, ο οποίος εμπνέεται από ένα άλλο «λογισμικό». Άρα ναι: η εμπειρία της Θεολογίας αλλάζει και το λογισμικό της σκέψης και διαμορφώνει στάση ζωής.
Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που σας ώθησε προς τη συγγραφή ενός κοινού βιβλίου;
Θ. Μαυρομούστακος: Το βασικό ερέθισμα ήταν η διδακτορική διατριβή. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να επεκταθεί και διευρυνθεί ώστε να καταστεί απόκτημα όχι μόνο των ειδικών αλλά και του κοινού, σκεπτόμενων ανθρώπων χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις. Ο κ. Δεσπότης επιβλέπων της διδακτορικής μου διατριβής έγινε αρωγός και ρύστης της προσπάθειας.
Σ. Δεσπότης: Σε ένα δεύτερο επίπεδο, έχοντας βιώσει τη δεύτερη ενηλικίωση, το βασικό ερέθισμα ήταν το κοινό μας συναπάντημα με το θάνατο και την ανάσταση και το πώς μπορούν δύο διαφορετικές ματιές (ενός «πρακτικού» και ενός «θεωρητικού» επιστήμονα) να διασταυρωθούν με τη Ζωή εν Τάφω έναν Κήπο. Η πορεία της ζωής από την Χημεία, στη Βιολογία τελικά οδηγεί τον αναζητητή στην αναζήτηση της Αλήθειας όχι απλώς στο πλαίσιο μιας θρησκείας (η οποία ουσιαστικά είναι «δούναι και λαβείν» με έναν Θεό σαδιστή) αλλά στην ανταπόκριση στην κλήση για «Άγγιγμα».
Η «χημεία» των δύο συγγραφέων κρίνεται απαραίτητη για την απόπειρα συγγραφής ενός τόσο απαιτητικού βιβλίου όπως το δικό σας;
Θ. Μαυρομούστακος: Οπωσδήποτε είναι βασικός παράγων η χημεία των δύο συγγραφέων. Αυτό δεν είναι πάντοτε αυθόρμητο και δεδομένο. Στην περίπτωση μου έγινε μεγάλη προσωπική προσπάθεια για να αποκτηθεί η Χημεία με τον κ. Δεσπότη. Δικαιολογημένα στην αρχή είχε πολλούς ενδοιασμούς στη συνεργασία με ένα άνθρωπο των θετικών επιστημών. Με την υπομονή και επιμονή μου και τη δική του φυσικά προσπάθεια κτίσαμε όμως ένα οίκο ισχυρό και ακλόνητο αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αγάπης.
Σ. Δεσπότης: Όντως η Χημεία είναι σημαντική, όταν συνοδεύεται και από τη «Χυμεία», την συνανακάλυψη δηλ. εκείνων των ζωτικών χυμών, που μπορούν μέσω και του σοκ μιας «αντίδρασης» (και όντως οι δύο συγγραφείς δεν θεραπεύουμε απλώς διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα στο ΕΚΠΑ, αλλά είμαστε και δύο «εναλλακτικοί χαρακτήρες») να μας προσφέρουν ενέργεια, ενάργεια-ζωή και κατεξοχήν την Απορία (το Ερώτημα) που είναι τόσο γόνιμη, καθώς είναι η μητέρα του αληθινού έρωτα και της έρευνας των πάντων σε βάθος, πάντα όμως με αγάπη προς «το αντιΚείμενο». Ιδίως στις ανθρωπιστικές Σπουδές πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα έργα που θα αντέξουν στον χρόνο, δεν είναι αυτά που παράγουμε εγκιβωτισμένοι σε ένα γραφείο επί τη βάσει «υποθέσεων» ή «-ισμών»), αλλά εκείνα που βασίζονται σε συνεχή διάλογο με τους θεράποντες άλλων επιστημών και τεχνών και βεβαίως σε διάλογο και με τη φύση.
Εντοπίζετε κοινά στοιχεία ανάμεσα στο επιστημονικό και το θεολογικό κείμενο;
Θ. Μαυρομούστακος: Το κείμενο γράφηκε ώστε τόσο το επιστημονικό όσο και το θεολογικό τμήμα να είναι ενιαία γλωσσικά. Να είναι γραμμένα απλά και κατανοητά και εύληπτα από τον αναγνώστη. Η γνώση του βασίζεται σε ακλόνητες πηγές και στους δύο τομείς και επομένως εκτός από ένα απλό και ευανάγνωστο κείμενο αποτελεί εξίσου επιστημονικής και θεολογικής σημασίας.
Σ. Δεσπότης: Κάθε Κείμενο και μάλιστα τόσο ποιητικό-πασχάλιο, όπως είναι το Κατά Ιωάννη, προσφέρει πολλαπλές αναγνώσεις και όντως όποιος το μεταλαμβάνει, αισθάνεται και στην ίδια τη σάρκα του την Χάρη και την Αλήθεια, που αυτό (το κείμενο) επαγγέλλεται στον αναγνώστη του, είτε είναι «δύσπιστος Θωμάς» είτε Σαμαρίτισσα είτε Νικόδημος είτε «Μαρία Μαγδαληνή». Ας μην ξεχνάμε ότι η αληθινή Θεολογία είναι και επιστήμη, καθώς βασίζεται στο ιωάννειο «Έρχου και ίδε» (αντί του «άκου να δεις» των ραβινικών και ελληνικών Σχολών). Αυτή η πρό(σ)κληση συνεπάγεται «πειραματισμό» ενός εναλλακτικού κενωτικού τρόπου ύπαρξης, ο οποίος έχοντας ένα συγκεκριμένο απτό Μοντέλο – «Εικόνα» (τον Αναστάντα Ιησού από τη Ναζαρέτ) αμφισβητεί το σημερινό ναρκισσιστικό life (κατ’ ουσίαν death) style που συνεχώς θυματοποιεί, καθώς δεν μπορεί να νικήσει τον Θάνατο – τον Πόνο – τις Ενοχές παρά μόνον να τα μακιγιάρει. Αποτελεί μια ανοιχτή προ(σ)κληση για πειραματισμό με ένα καινό «λογισμικό» σκέψης και εμπειρίας, που ανοίγει πραγματικά «εναλλακτικά» παράθυρα στον κόσμο και την επιστήμη του ανθρώπου, διότι του διδάσκει την αληθινή συγΧώρεση και την ουσιαστική αλληλοπεριχώρηση με τον «έτερο άλλον» μέσα στο φως της Ανάστασης.
Έχετε επιχειρήσει ποτέ να προσαρμόσετε το ύφος της γραφής σας σε άλλες πιο ανάλαφρες δομές του λόγου, με σκοπό να παρουσιάσετε στο αναγνωστικό κοινό ένα βιβλίο ψυχαγωγίας και όχι ενημέρωσης και γνώσης;
Θ. Μαυρομούστακος: Όχι. Σε αυτή την περίπτωση το περιεχόμενο του βιβλίου δεν προσφέρεται για ψυχαγωγία όπως εννοούμε σήμερα την έννοια. Φυσικά είναι ένα βιβλίο αγωγής της ψυχής εάν λάβουμε ετυμολογικά τη λέξη. Στοχεύει σε δύο ύψιστα θεολογικά γεγονότα και επιστρατεύει όλη την επιστημονική και θεολογική γνώση για να εξαχθούν τα συμπεράσματα. Είναι επομένως κατανοητό ότι ο αναγνώστης που διαβάζει τα πορίσματα και τα εστερνίζεται να άγεται προς μια ψυχική ανάταση και πνευματική ευωχία.
Ποια η γνώμη σας για τη θρησκεία; Είναι ένας επαρκής τρόπος για να γνωρίσει ο αναγνώστης το ιστορικό του παρελθόν;
Θ. Μαυρομούστακος: H ορθόδοξη πίστη μας και η προηγούμενη από αυτή ελληνική θρησκεία είναι παραδόσεις που θα πρέπει να φροντίζει ο άνθρωπος να μαθαίνει. Μόνο θετικές γνώσεις μπορεί να λάβει από αυτές εάν ενδιατρίψει πραγματικά στα ηθικά διδάγματά τους. Δυστυχώς το θετικό κλίμα της εποχής μας απομακρύνει από αυτές τις ρίζες μας με αρνητικό αντίκτυπο στη στάση ζωής μας.
Σ. Δεσπότης: Η Θεο-Λογία, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον Θεό μας και κατ’ επέκταση τον Κόσμο και τον Εαυτό ως Εικόνα αυτού του Θεού, συνιστά το DΝΑ του πολιτισμού μας, ακόμη και εάν «αυτοπροσδιοριζόμαστε» ως άθεοι, αρνούμενοι κατ’ ουσίαν τον Θεό που σάρκωσαν και μας «πρόβαλαν» κι επέβαλαν οι γεννήτορες. Συνεπώς η Θεολογία ως ερμηνεία του Κόσμου, διαμόρφωσε επί αιώνες Πολιτισμούς και στάσεις Ζωής και ιδίως τον ελληνοδυτικό (όπως τον ονομάζει ο π. Ν. Λουδοβίκος).
Εστιάζετε το εδιαφέρον σας όχι μόνο στις θεολογικές, αλλά και στις επιστημονικές μελέτες. Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα στηρίζει τις μελέτες αυτού του είδους; Υπάρχει αυτό που ονομάζουμε ικανοποιητική «εμπορική κίνηση», ώστε να ενθαρρύνονται με τη σειρά τους και οι εκδοτικοί οίκοι για την έκδοση βιβλίων ανάλογου περιεχομένου;
Θ. Μαυρομούστακος: Πιστεύω ότι το ελληνικό κοινό είναι ώριμο και καταρτισμένο να κατανοήσει ότι η σύζευξη επιστήμης και θεολογίας μπορεί να παράγει έργα με ουσιαστικότερο περιεχόμενο και ισχυρότερο αντίκτυπο στα πορίσματά του. Αυτή η σύζευξη της διεπιστημονικότητας μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει και νομίζω ότι αυτό θα γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό.
Σ. Δεσπότης: Στο Κατά Ιωάννη ακούγεται η τόσο δυνατή φράση: «Γνώσεσθε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει», στίχος που στα νέα ελληνικά πρέπει να «μεταγραφεἰ»: «ελάτε σε μετοχή/κοινωνία/»συνουσία» της Αλήθειας, η οποία εν τέλει είναι Πρόσωπο σαρκωμένο και αναστημένο, και τότε θα λευτερωθείτε!». Αυτό νοιώσαμε και εμείς οι δύο, που «υπογράφουμε» αυτό το βιβλίο, έχοντας επιστρατεύσει και τη λογική έρευνα αλλά και το μεράκι. Και σε αυτό καλούμε όσους είναι εγκλωβισμένοι σε δίπολα απατηλά: «επιστήμη-θρησκεία», «σώμα-ψυχή», «ύλη-πνεύμα».
Θεωρείτε πως είναι χρέος του κάθε συγγραφέα να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Εσείς στην προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το βιβλίο σας;
Θ. Μαυρομούστακος: Ναι το θεωρώ μέγιστο χρέος. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να κρατά τα ευρήματα για τον εαυτό του. Πρέπει να τα μοιράζεται με τους ανθρώπους ώστε η γνώση να προάγεται και να καλιεργείται ο διάλογος. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να θέτει το λιθαράκι στο οικοδόμημα της γνώσης ώστε αυτή να καθίσταται ισχυρότερη κατανοητή, συνεπής και έμπιστη.
Σ. Δεσπότης: Όπως ανέφερα και κατά την παρουσίαση του βιβλίου στο ΕΚΠΑ, η τόσο γνωστή αλλά «παρερμηνευμένη» εισαγωγή του Ιωάννη «Εν αρχή ην ο Λόγος» θα μπορούσε κάλλιστα με «μεταγραμματιστεί» «Εν Αρχή ην ο ΔιάΛογος» καθώς ήδη από το Προοίμιο του Ευαγγελίου προβάλλονται από τον «Αγαπημένο» δύο ξεχωριστά Πρόσωπα θεϊκά που συνδέονται/κοινωνούν αληθινά «δημιουργικά» μέσω της απόλυτης ελευθερίας και της θυσιαστικής αγάπης, η οποία εξακτινώνεται σε όλον τον Κόσμο. Το βιβλίο μας δεν θέλει να «ασκήσει κατήχηση», αλλά να προ(σ)καλέσει σε συ(νανα)ζήτηση ανθρώπους, που τους έχει «πληγώσει» το καλό δαιμόνιο της έρευνας, καθώς , όπως «τραγουδά» η Εκκλησία την
Κυριακή του Θωμά, ο Χριστός χαίρεται πολύ να γίνεται αντικείμενο Έρευνας. Κανείς δεν μπορεί να γίνει πραγματικά πιστός, αν δεν γίνει πρώτα άπιστος ή μάλλον δύσπιστος σαν τον Θωμά.
Ας αναφερθούμε σ’ αυτό. Πρόκειται, λοιπόν, για μια επιστημονική μελέτη, που φέρει τον τίτλο «ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό του. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Θ. Μαυρομούστακος: Στην αρχή θα διαβάσει τη σχέση της Χημείας και της Θεολογίας. Θα την ανιχνεύσει στην Αλχημεία. Αφού κατανοήσει αυτή τη σύνδεση θα προχωρήσει να διαβάζει τα γεγονότα της Ανάστασης του Λαζάρου και του Χριστού. Θα κατανοήσει και εκεί ότι η Χημεία διαθέτει εργαλεία όπου μπορεί να εξηγήσει το αληθές του περιεχομένου των εδαφίων του Κατά Ιωάννη Ευαγγελίου. Χωρίς μάλιστα τη γνώση της Χημείας τα εδάφια αυτά δεν θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ορθά. Η Χημεία έρχεται να δώσει ακλόνητα στηρίγματα στα πορίσματα των Θεολογικών εδαφίων. Μαζί με τη Χημεία στο ακλόνητο των πορισμάτων συνεπικουρεί και η «αριθμολογία» η γνώση δηλαδή της αλληγορίας των αριθμών. Οι αριθμοί που τίθενται στα εδάφια δεν είναι μόνο ποσότητες αλλά κρύβουν και συμβολικότητα. Όλη αυτή η γνώση είναι που συνδέθηκε ώστε να εξαχθούν τα πορίσματα του βιβλίου.
Ο αναγνώστης που κατανοεί αυτή την πλοκή ευφραίνεται και απολαμβάνει το περιεχόμενο του βιβλίου.
Σ. Δεσπότης: Σημειωτέον ότι Κατά Ιωάννη, αν και επί αιώνες θεωρήθηκε το «κατεξοχήν» πνευματικό Ευαγγέλιο, σήμερα αποδεικνύεται ερευνητικά ότι σέβεται εξαιρετικά τα ιστορικά δεδομένα του Χωροχρόνου στον οποίο έδρασε ο Ιησούς Χριστός. Ο ίδιος ο συγγραφέας είχε προσβάσεις στους ιεροσολυμητικούς κύκλους και σε πληροφορίες που ανταποκρίνονται πλήρως στα αρχαιολογικά δεδομένα. Συνεπώς, επιλέγοντας το Κατά Ιωάννη, αξιοποιήσαμε ένα αφήγημα το οποίο «δεν πετάει στα σύννεφα» αλλά εδράζεται στην Ιστορία καθώς καταφάσκει τον Κόσμο ως δημιούργημα του Θεού και όχι ως κάτι «ακάθαρτο».
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του;
Θ. Μαυρομούστακος: Περίπου πέντε έτη. Χρειάστηκε πολύ μελέτη και επισκέψεις σε βιβλιοθήκες του εξωτερικού για να εξορυχθεί το υλικό.
Ποιες είναι οι πηγές που σας ενθάρρυναν για τη συγγραφή του παρόντος έργου;
Θ. Μαυρομούστακος: Οι πηγές ήταν οι Πατέρες της Χριστιανικής Θεολογίας, οι σύγχρονοι ερμηνευτές Θεολόγοι, ο Φίλων, Ιώσηππος και Πλούταρχος καθώς και οι συγγραφείς που ασχολήθηκαν με την Αριθμολογία και την αλληγορία των Αριθμών και την Αλχημεία.
Σ. Δεσπότης: Με αυτή την ευκαιρία πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι λάθος η Εικόνα ότι ο Χριστιανισμός αναγκάστηκε να μεταφυτευθεί από ένα εβραϊκό περιβάλλον σε ένα ελληνικό και έτσι να «αλλοιωθεί». Ποτέ ο Χριστιανισμός δεν ξέχασε τις ιουδαϊκές ρίζες του, αλλά ταυτόχρονα ήδη στην Ιερουσαλήμ ο Ιουδαϊσμός βρισκόταν σε εξαιρετική ώσμωση με τον Ελληνισμό. Το ερώτημα περί του Λόγου του Ηρακλείτου και του σπερματικού λόγου του Σύμπαντος, όρος που είναι σφάλμα να ταυτίζεται με τη Λογική του Διαφωτισμού, απασχολούσε και τους Ιουδαίους, που παρήγαγαν την τόσο ενδιαφέρουσα «φιλολογία της Σοφίας». Το ίδιο και η σημασία του Σώματος και των τραυμάτων του. Ζωή αιώνια στο Κατά Ιωάννη δεν είναι η ζωή της Ψυχής μετά θάνατον σε υπερουράνιες σφαίρες ( αυτή δεν είναι χριστιανική αλλά πλατωνική αντίληψη)_αλλά η ζωή χωρίς θάνατο, ήδη στο εδώ και το τώρα μέσω της Ζωοδόχου Πηγής του νέου Αδάμ
αλλά και η ζωή μετά «τη ζωή μετά θάνατον» σε ένα διαρκές πανηγύρι χαράς ολόκληρης της Δημιουργίας με τον Χριστό, ο οποίος και μετά την Ανάσταση επιδεικνύει το Τραύμα Του: Ecce Homo (Ιδού ο Άνθρωπος Κατά Ιωάννη 19,5).
Τι το περισσότερο θα αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο σας που δεν το έχει αποκομίσει ήδη από τα υπόλοιπα αναλόγου περιεχομένου βιβλία του εμπορίου;
Θ. Μαυρομούστακος: Η πρωτοτυπία του βιβλίου αυτού είναι ότι η Χημεία μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία και επαλήθευση καινοδιαθηκικών εδαφίων όταν θεωρήσουμε ότι τα Ευαγγελικά κείμενα είναι αυθεντικά. Εάν θεωρήσουμε ότι αυτά που γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είναι ορθά, τότε η Χημεία αποδεικνύει την Ανάσταση του Χριστού με αναμφισβήτητο και επιστημονικό τρόπο. Τα εδάφια του δηλαδή μαρτυρούν με την εμπλοκή της Χημείας ότι ο Χριστός Αναστήθηκε. Αυτό είναι σημαντικότατο εύρημα που σίγουρα ένα καλόπιστο αναγνώστη τον τροφοδοτεί με δέος και τον θέτει σε περίσκεψη.
Σε τι κοινό απευθύνεστε κυρίως;
Θ. Μαυρομούστακος: Σε οποιοδήποτε κοινό που αρέσκεται να μελετήσει. Ο αναγνώστης που έχει τις βασικές γνώσεις της ορθόδοξης πίστης και απλών μαθηματικών θα μπορεί να το μελετήσει και κατανοήσει.
Θα υπάρξει και δεύτερο μέρος του συγκεκριμένου βιβλίου;
Θ. Μαυρομούστακος: Θα υπάρξει συνέχεια. Αρχίσαμε να ετοιμάζουμε ένα καινούργιο βιβλίο όπου και πάλι η Χημεία θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην κατανόηση επεισοδείων που αναφέρονται στη Σταύρωση του Χριστού.
Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;
Θ. Μαυρομούστακος: Στις εκδόσεις ΕΚΠΑ οι οποίες βρίσκονται στην οδό Ακαδημίας 52 (Τηλέφωνο 210-3688189). Μπορεί να αποταθεί εκεί και θα πάρει οδηγίες πως θα το προμηθευτεί.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας στο αναγνωστικό κοινό;
Θ. Μαυρομούστακος: Ήδη το έχουμε παρουσιάσει στο κοινό σε βιβλιοπαρουσίαση μας που έγινε στο Τμήμα Χημείας. Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας και σε άλλο κοινό μετά το Καλοκαίρι (για παράδειγμα σε εκκλησίες-ενορίες και σε επιστημονικές ενώσεις)
Είστε ευχαριστημένοι από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών»;
Θ. Μαυρομούστακος: Πολύ ευχαριστημένοι για την προσπάθεια και τη συνεργασία. Ήταν καθ’ όλα αγαστή. Επίσης είμαστε ευχαριστημένοι για την οικονομική βοήθεια στη στήριξη της βιβλιοπαρουσίαση. Από ότι πληροφορούμαστε η πρώτη έκδοση των 300 αντιτύπων μέσω αυτής της βιβλιοπαρουσίασης είχε ως αποτέλεσμα να εξαντληθεί και θα προχωρήσει μια δεύτερη έκδοση.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Θ. Μαυρομούστακος: Εύχομαι οι άνθρωποι να καταρτίζονται θεολογικά και επιστημονικά. Να θέτουν σκοπό της ζωής τους την κατανόηση της ύπαρξης τους. Να διερωτηθούν για την αξία τους και τη μελλοντική πορεία τους. Να συναισθανθούν το μεγαλείο τους και την ηθική τους ενδελέχεια. Τότε οι πόλεμοι θα εκλείψουν, τότε η λύπη θα καταργηθεί, τότε ο άνθρωπος θα οδεύσει προς πνευματική ανάταση και αυτό που στην Ορθόδοξη Πίστη μας καλιεργούμε ως Θέωση. Αυτό σημαίνει ότι στη μελλοντική ελπίδα της αιώνιας ζωής ο άνθρωπος θα είναι πάντα κοντά στον Θεό όπου θα αυξάνει την αιώνια πνευματική ευωχία του. Για μένα αυτό είναι συναρπαστικό που πιστεύουμε. Όχι μόνο η εδώ ζωή μας είναι εφήμερη αλλά προσδοκούμε μια άλλη αιώνια στην οποία συνεχώς θα αυξάνεται στο διηνεκές η χαρά μας. Μου θυμίζει αυτό τον μακαριστό Καθηγητή μου Κ. Σέκερη τον οποίο πάντα ήθελα να ακούω. Κάθε φορά που μου έλεγε κάτι περισσότερο η χαρά μου πολλαπλασιαζόταν. Φαντασθείτε ότι στην αιώνια ζωή θα έχουμε στο διηνεκές μια τέτοια αγαπητή συντροφιά.
Σας ευχαριστώ πολύ για την άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση και σας εύχομαι καλή συνέχεια στο σπουδαίο έργο σας.
Βιογραφικά
Ο Σωτήρης Δεσπότης είναι καθηγητής του ΕΚΠΑ με γνωστικό αντικείμενο την Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας από το 2015 μέχρι το 2020. Είναι μέλος της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καινοδιαθηκολόγων (SNTS) και έχει δημοσιεύσει άρθρα στη γερμανική και την αγγλική γλώσσα. Είναι διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Αριστείας «Αξιοποίηση Ορθόδοξης Κληρονομιάς και Διαθρησκειακός Διάλογος» του ΕΚΠΑ, καθώς και του Πατριαρχικού Ιδρύματος Ιεραποστολής Απω Ανατολής.
0 Σχόλια