Η Αικατερίνη Πουλιάση απαντά στο ερωτηματολόγιο των Τεχνών

Η Αικατερίνη Πουλιάση σπούδασε Νηπιαγωγός κι Εμψυχώτρια. Εργάστηκε πολλά χρόνια σε διάφορους τομείς, σχετικούς με την εκπαίδευση και διασκέδαση παιδιών. Σήμερα εργάζεται ως νηπιαγωγός στην Δημόσια εκπαίδευση.

Σπούδασε ζωγραφική σε διάφορα εργαστήρια. Από τις πιο σημαντικές ζωγραφικές της σπουδές είναι αυτές που πραγματοποίησε στο Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού με δάσκαλο τον Αντώνη Κουρτικάκη. Εκεί διδάχθηκε ιστορία τέχνης και πολιτισμού, καθώς και τεχνικές, όπως: η νωπογραφία-τοιχογραφία, η εγκαυστική, η υδατογραφία, η γλυπτική, το γλασαριστό, το ψηφιδωτό κ.α.

Από τις ατομικές της εκθέσεις ξεχωρίζει αυτή με θέμα την «Διαχρονικότητα της κρίσης».

Ακόμη έχει πραγματοποιήσει μια σειρά από ομαδικές εκθέσεις. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες κι ιδιωτικές συλλογές.

Έχει παρακολουθήσει το Τμήμα δημιουργικής γραφής του ΕΚΕΒΙ (Εθνικού Κέντρου Βιβλίου). Συγγράφει κυρίως ποίηση και κείμενα για παιδιά. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή " Οδεύοντας προς το φώς " και το παιδικό βιβλίο " Ένας άμυαλος χιονάνθρωπος ".

Συνεντεύξεις και κείμενα που αφορούν την συγγραφική αλλά και ζωγραφική της δράση έχουν περιληφθεί σε διάφορα μέσα ενημέρωσης: ραδιόφωνο και κανάλια τηλεοπτικά-διαδικτυακά, έντυπο και διαδικτυακό τύπο.

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ

Μπορεί η ζωγραφική να κάνει τον κόσμο καλύτερο;

Γενικά η τέχνη, κι ειδικά η ζωγραφική μέσα απ’ την εκφραστική δύναμη της εικόνας, δύναται να προβληματίσει, να επηρεάσει και να εξυψώσει την ανθρώπινη ύπαρξη. Πρόσθετη δύναμη αποκτά, όταν συνδυάζεται και με την τέχνη του λόγου. Έχω θέσει ως στόχο μου, μέσα από τον συνδυασμό της τέχνης της εικόνας και του λόγου, να συμβάλλω στην διεύρυνση της αίσθησης του χρήσιμου κι ωραίου για τον θεατή-αναγνώστη.

Γιατί απολαμβάνετε ένα έργο τέχνης;

Γιατί επικοινωνεί μέσα μας το κάλος και την αισθητική απόλαυση, όπως και τον προβληματισμό και την προσφορά ‘οδηγών’ στις δυσκολίες της ζωής.

Γιατί δημιουργείτε;

Η δημιουργία αποτελεί πρώτιστη ανάγκη, καθώς και κινητήριο δύναμη στην εσωτερική εξέλιξη του ανθρώπου. Γι’ αυτό και τα παιδιά, τα οποία έχω την ευκαιρία ως νηπιαγωγός να παρατηρώ, την χρησιμοποιούν από τις πρώτες τους εκδηλώσεις, προκειμένου να εκφράσουν αυτό που νιώθουν και θέλουν να επικοινωνήσουν.

Θυμάστε ποιος ήταν ο πρώτος πίνακας που θαυμάσατε στη ζωή σας;

Πολλοί, αλλά με αγγίζει το ιδιαίτερο φως στα έργα του Βαν Γκογκ. Πιστεύω ότι έχει επηρεάσει ιδιαίτερα την δυναμική απόδοση φωτός στα έργα μου. Σε αυτό ωστόσο έχει συμβάλλει κι η ανάγκη μου να δίνω στον θεατή την ελπίδα, το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως.

Ποιο έργο τέχνης αγαπάτε περισσότερο και γιατί;

Εφόσον αναφέρθηκα παραπάνω στο έργο του Βαν Γκογκ, θα μιλήσω για ένα έργο του που με αγγίζει ιδιαίτερα ‘Σταροχώραφα με κοράκια’. Σε αυτό το έργο εναρμονίζεται το σκοτάδι με το φως, το τραγικό με την ομορφιά της ζωής.

ΜΟΛΥΝΣΗ

Ποιο έργο τέχνης θα θέλατε να σας εμπνεύσει στο μέλλον;

Συνήθως εμπνέομαι από εικόνες του περιβάλλοντος ή ερεθίσματα για προβληματισμό, κι όχι από άλλα έργα. Αν ωστόσο υπήρχε κάποιο έργο που θα με ενέπνεε, αυτό σίγουρα θα ξεχώριζε: ως προς τη χρήση των εργαλείων, των χρωμάτων, την τήρηση αναλογιών, την εκφραστική κι αισθητική του δύναμη.

Ποιον ζωγράφο θαυμάζετε περισσότερο;

Ανέφερα ήδη τον Βαν Γκογκ, αλλά θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλους ιμπρεσιονιστές, καθώς και τον Νταλί για την εκφραστική του ιδιαιτερότητα, τον Θεοτοκόπουλο για την πρωτοπορία του, τον Παρθένη για την μεταφυσική του αναζήτηση κ.α. Θαυμάζω επίσης τον δάσκαλό μου Αντώνη Κουρτικάκη για την συλληπτική του ικανότητα και την ταχύτητά του να αποδίδει στην ζωγραφική επιφάνεια μια ιδέα έμπνευσης.

Ποιο καλλιτεχνικό κίνημα αγαπάτε περισσότερο και γιατί;

Ο Ιμπρεσιονισμός κι ο Εξπρεσιονισμός έχουν επηρεάσει τον τρόπο έκφρασης σε πολλά από τα πρόσφατα έργα μου. Στον πρώτο με αγγίζει η δυναμική έκφραση του συναισθήματος, μέσα από την επιρροή του φωτός. Στον Εξπρεσιονισμό από την άλλη με προσελκύει η αισθητική δύναμη του χρώματος.

Ποιο είναι το πιο διαχρονικό έργο τέχνης κατά τη γνώμη σας;

Διαχρονικό γενικά μπορεί να θεωρηθεί κάθε έργο που διαπερνά την διάσταση του χρόνου, και κινείται πέρα από αυτήν. Επομένως θεωρώ διαχρονικό, οποιοδήποτε έργο διατηρεί αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου, την συλληπτική κι αισθητική δύναμή του.

ΟΙ 3 ΜΑΥΡΟΙ ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ

Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να δημιουργήσει κανείς;

Μολονότι προτιμώ το φυσικό φως, επιλέγω κάθε φορά την ώρα που η έμπνευση έρχεται να διαχυθεί και να ενσαρκωθεί σε ιδέα κι έκφραση.

Ποιον πίνακα θα θέλατε να είχατε ζωγραφήσει εσείς και γιατί;

Το μόνο που επιθυμώ είναι να γίνει πιο δυνατό εκφραστικά το έργο μου. Ωστόσο αν χρειαζόταν να βρω κάποιον πίνακα που θα ήθελα εγώ να ζωγραφίσω, θα επέλεγα τον εξαϋλωμένο, ενδοσκοπικό τρόπο αναπαράστασης μορφών του Θεοτοκόπουλου.

Ποιες οι προσωπικές σας φιλοδοξίες στον εικαστικό χώρο;

Η διαρκής βελτίωση του ζωγραφικού μου έργου αποτελεί πρώτιστο σκοπό στο έργο μου. Μετέπειτα το ταξίδεμα του ζωγραφικού μου έργου σε άλλα μήκη και πλάτη της γης, όπου η ουσία της τέχνης δύναται να αγγίξει ένα παιδευμένο, έμπειρο και καλοπροαίρετο κοινό.

Τι σας ενέπνευσε στο τελευταίο σας έργο;

Αφορμή για το τελευταίο μου έργο υπήρξε η επέτειος για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή. Ένα από τα πιο δυνατά έργα μου που εκτέθηκαν, ήταν η ‘Κραυγή αγωνίας’.

ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΙΑΣ

Νιώθετε ικανοποίηση από τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία;

Ναι ως προς τις δυνατότητες μου, τις οποίες νιώθω να ξεδιπλώνονται μέσα από την αναζήτηση εκφραστικών μέσων και τρόπων, όχι ως προς την περαιτέρω βελτίωση του έργου μου που επιδιώκω.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σας βλέψεις για το μέλλον;

Στοχεύω στην μελέτη και δημιουργία έργων σχετικών με την Ιστορία και την Μυθολογία της χώρας μας. Ακόμη με επιδιώκω να δημιουργήσω κι άλλα έργα εσωτερικής αναζήτησης και σχετικά με την ύπαρξη του θεϊκού στοιχείου.

Η Αικατερίνη Πουλιάση συμμετέχει στην εικαστική έκθεση "JANUS BIFRONS" στον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο στο Κολωνάκι με το έργο της με τίτλο "Το πέρασμα του χρόνου" (50x60cm, Λάδια σε καμβά)