Μπορεί η τέχνη του θεάματος να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο;
Έχω την πεποίθηση ότι η Τέχνη μέσα από όλες τις εκφράσεις της μπορεί να εκπαιδεύσει, να αφυπνίσει, να μεταμορφώσει κι αυτό επειδή μιλά κατευθείαν στην ψυχή! Δημιουργείται από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο αλλά η έμπνευση - στοιχείο καθοριστικό για τον Καλλιτέχνη - εμπεριέχει το Θεϊκό! Κι ο άνθρωπος όταν συναντά τον Θεό, φωτίζει τον κόσμο όλο!
Γιατί θαυμάζετε την υποκριτική ως τέχνη;
Η υποκριτική τέχνη είναι το αντίθετο της υποκρισίας (που σημαίνει ψέμα, προσποίηση). Θαυμάζω την υποκριτική ως τέχνη επειδή η αλήθεια και η ουσιαστική ειλικρίνεια κρύβεται στην’’ μίμηση της πραγματικότητας’’. Ο Αριστοτέλης στην ‘’Ποιητική ‘’ του δίνει τον ορισμό ‘’έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω,…’’ και το σίγουρο είναι ότι η θεατρική πράξη μας οδηγεί στην ‘’ΚΆΘΑΡΣΗ’’, στην λύτρωση μέσα από τον έλεο και τον φόβο. Αντιμετωπίζουμε πολλούς αρχέγονους φόβους μας όταν βυθιζόμαστε στην συγκίνηση που προσφέρει η αναπαράσταση της ζωής των ηρώων, σε ένα θέαμα που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας!
Γιατί υπηρετείτε την υποκριτική;
Με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι και οι διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες τους! Έχω μια έμφυτη τάση να κατανοώ, να ‘’μπαίνω στα παπούτσια ‘’των άλλων και αυτό με κινητοποιεί αθόρυβα. Παρατηρώ και διαπιστώνω, επαληθέυω και δικαιολογώ, θαυμάζω και …. μ’ αρέσει να εκπλήσσομαι! Κάποιες φορές ανακαλύπτω ιδιότητες σε ανθρώπους που ‘’δεν τους το είχα’’, πιστεύω αφάνταστα στην κρυμμένη δύναμη. Η αθέατη πλευρά μας δίνει άλλη προοπτική! Η υποκριτική είναι ένας μεγεθυντικός φακός που αποκαλύπτει χωρίς φόβο με πολύ πάθος! Αυτό βρίσκω ελκυστικό! Εμπλουτίζω τον χαρακτήρα και το συναίσθημα μου παίζοντας!
Θυμάστε ποιο ήταν το πρώτο θεατρικό έργο που παρακολουθήσατε στη ζωή σας;
Θυμάμαι ότι από τα γεννοφάσκια μου, πήγαινα στις πρόβες και των δυο μου γονιών. Κοιμόμουν ακούγοντας λυρικές μελωδίες στα θεωρία του ‘’Ολύμπια’’ με την χρυσή φωνή του πατέρα μου έκανα διακοπές στην Επίδαυρο παρακολουθώντας γενικές δοκιμές στο Αρχαίο Δράμα που η μητέρα μου ήταν κορυφαία. Το θέατρο ήταν το δεύτερο σπίτι μου. Ήξερα τί συνέβαινε στα παρασκήνια μέχρι να ξεδιπλωθεί στο τέλος η εργασία και ο μόχθος τόσων ανθρώπων όμορφα και αβίαστα στο ανυποψίαστο κοινό!... Παρόλ' αυτά, η τρίχρονη Χριστίνα όταν είδε τον μπαμπά Ανδρέα να σωριάζεται επί σκηνής υποδυόμενος τον κακό Σκάρπια στην ‘’Τόσκα ‘’ του Πουτσίνι, πλάνταξε στο κλάμα!
Ποιο έργο θεατρικού συγγραφέα αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Αγαπώ όλα τα έργα του Σαίξπηρ, με συγκινεί ο έμμετρος ποιητικός του λόγος και με προκαλεί να τον μιλήσω απλά και παιχνιδιάρικα! Έχω αναμετρηθεί στο παρελθόν με τον μαγικό ρόλο του Πουκ στο ‘’Ονειρο Καλοκαιρινής νύχτας’’ στο Ανοιχτό θέατρο σε σκηνοθεσία του αείμνηστου Γιώργου Μιχαηλίδη και ήταν εμπειρία ζωής για μένα να μεταμορφωθώ στο ’’κακό αυτό ζουζούνι’’, το άφυλο ξωτικό που από το στόμα του έβγαιναν μόνο αλήθειες!!
Σε ποιο θεατρικό έργο θα θέλατε οπωσδήποτε να συμμετέχετε στο μέλλον;
Με γοητεύουν τα έργα που καταπιάνονται με τα συναισθήματα, τους πόθους και τα όνειρα των ανθρώπων. Θα ήθελα να συνεργαστώ με εκείνους που αγαπούν την τέχνη τους και δεν φοβούνται να συναντηθούν με το παιδί μέσα τους.
Ποιον θεατρικό συγγραφέα θαυμάζετε περισσότερο;
Θυμάμαι ότι με είχε συνταράξει το έργο του Γ. Διαλεγμένου ‘’Μην ακούς την βροχή’’. Το είχα δει στο θέατρο ‘’Πρόβα’’ με τον ίδιο τον συγγραφέα στον ρόλο του πατέρα, και την - αγαπημένη μου - Μαίρη Ραζή στον ρόλο της μητέρας. Με συγκίνησε τόσο πολύ που ζήτησα το - ανέκδοτο τότε - κείμενο για να το δουλέψουμε με τον αγαπημένο μου καθηγητή στην Δραματική του Εθνικού τον Ιάκωβο Ψαρρά. Υπάρχουν πολλοί Νεοέλληνες αξιόλογοι θεατρικοί συγγραφείς. Ένας από αυτούς ο Παναγιώτης Μέντης που - επίσης - εκτιμώ πολύ κι έχω δουλέψει μαζί του! Από ξένους θεατρικούς συγγραφείς θα ξεχώριζα τον Σαίξπηρ, τον Ιψεν, τον Τέν. Ουιλιαμς, τον Λουίτζυ Πιραντέλλο, τον Λόρκα!!!
Ποιον σεναριογράφο και ποιον σκηνοθέτη θαυμάζετε περισσότερο;
Σεναριογράφους: Μου έρχεται στο νου το όνομα του Βασίλη Ρίσβα και της Δήμητρας Σακκαλή!
Σκηνοθέτες: Πολύ καλή εντύπωση μου έχει κάνει ο Σωτήρης Τσαφούλιας! Οι δουλειές του διαπνέονται από υψηλή ποιότητα χωρίς να είναι επιτηδευμένη, και οι δηλώσεις του δείχνουν έναν άνθρωπο γεμάτο καλοσύνη, είναι αξιοπρόσεκτος!Εκτιμώ αφάνταστα τον Δημ. Μαυρίκιο, την Ελένη Σκόττη, αγαπώ τον Κοραή Δαμάτη, τον Θοδωρή Εσπιτίτου, τον Γιάννη Δρίτσα. Η αλήθεια είναι ότι τους περισσότερους σκηνοθέτες με τους οποίους έχω συνεργαστεί τους έχω αγαπήσει! Μέσα από το θετικό συναίσθημα γεννιέται αβίαστα ωραίο αποτέλεσμα!
Ποιον ηθοποιό θαυμάζετε περισσότερο;
Έχουμε εξαιρετικούς ηθοποιούς στην Ελλάδα, άσημους και διάσημους! Εκτός της χώρας μας θαυμάζω την Κέιτ Γουίνσλετ.
Θέατρο, κινηματογράφος ή τηλεόραση; Τι σας ελκύει περισσότερο και γιατί;
Το θέατρο είναι ο χώρος που αναπνέω και ζω! Ο κινηματογράφος είναι ο χώρος που θαυμάζω, μπορώ να συνειδητοποιήσω την δυσκολία της τεχνικής που απαιτείται και θα ήθελα να εξερευνήσω !Η τηλεόραση, είναι αγαπημένη, σε κινητοποιεί μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να έχεις αληθινό αποτέλεσμα! Είναι τόσο σημαντικό να μπαίνεις στο σπίτι ανθρώπων που δεν γνωρίζεις, να τους συγκινείς ,να τους κάνεις να γελούν, να ταυτίζονται με τον ρόλο σου και να σε νιώθουν δικό τους, φίλο τους! Όλα με ενδιαφέρουν, φτάνει να υπάρχει μια ομορφιά, ένα αληθινό νόημα, ένα ταίριασμα ουσιαστικό, να μιλάω την ίδια γλώσσα με τους συνεργάτες και να συνδημιουργούμε παρεΐτσα!
Ποιο ρόλο θα θέλατε να είχατε παίξει για πρώτη φορά εσείς και ποιον ρόλο θα θέλατε να παίξετε με την πρώτη ευκαιρία;
Οι ωραίες συνεργασίες με ενδιαφέρουν, όχι οι ρόλοι.
Κωμωδία ή δράμα; Ποια η προτίμησή σας;
Μου αρέσει να νιώθω δυνατά το κάθε συναίσθημα, δεν ‘’παίζω ‘κωμωδία για να γελάσει το κοινό ,δεν ‘’παίζω’’ δράμα για να κλάψει. Άσε που είναι δυσδιάκριτα τα όρια του κωμικού και του τραγικού στην ίδια την ζωή μας. Αν μιλήσω προσωπικά, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μου, δεν είμαι drama queen.Το χαμόγελο με σώζει από τα βαθιά σκοτάδια, με λυτρώνει το φως! Λένε ότι αυτό το φως τρυπώνει από τις ρωγμές μας κι αυτές οι αντίρροπες δυνάμεις είναι που μας κάνουν ισχυρούς. Έτσι θα έλεγα ότι μου αρέσει να αναμετριέμαι με κείμενα που σφύζουν από ζωή!!!
Με βρίσκετε στο θέατρο ‘’Κιβωτός’’ στην Πειραιώς 115! Η παράσταση μας το ‘’Παραμύθι χωρίς όνομα’’ της Πηνελόπης Δέλτα σε μια θεατρική διασκευή της μοναδικής Κάρμεν των παιδιών, η οποία υπογράφει και την σκηνοθεσία μαζί με εμένα. Τα Σκηνικά μας, ήθελα να έχουν μια παιχνιδιάρικη δομή, κύβοι που αλλάζουν την εικόνα και μας ταξιδεύουν. Αυτή η αέναη κίνηση και το παιχνίδι διαπνέει όλη την παράσταση! Τα κοστούμια των ηρώων, εμπνευσμένα από την Ελληνική μας παράδοση σε έντονα χρώματα ζωντανά στο γαλανόλευκο φόντο που θυμίζει Πατρίδα! Είμαι χαρούμενη με το αποτέλεσμα από όλες τις απόψεις, μικροί και μεγάλοι, ενθουσιάζονται, συγκινούνται από τα διαχρονικά μηνύματα του συγκλονιστικού αυτού έργου!!! Οι ηθοποιοί της θεατρικής μας συντροφιάς ‘’κεντούν΄΄στους χαρακτηριστικούς τους ρόλους! Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Νεκτάριος Φαρμάκης, Γιάννης Νικολάου, Μαριαλένα Ροζάκη, Μελίνα Σπετσιέρη, Ιωάννα Καλλιτσάντση κι εγώ! Οι χαρακτήρες που υποδύομαι είναι η βασίλισσα Παλάβω, η Φρόνηση και η Κακομοιρίδου, ρόλοι εκ διαμέτρου αντίθετοι, τους έχω αγαπήσει αφάνταστα πολύ και χαίρομαι να τους συναντώ καθημερινά για σχολεία, και τις Κυριακές !!!
Νιώθετε ικανοποίηση από τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία;
Νιώθω ικανοποίηση, ευγνωμοσύνη και απόλαυση! Αγαπώ όλα όσα έχω κάνει στο παρελθόν, με έχουν βοηθήσει απίστευτα, έχουν θέσει τις βάσεις για την ποιότητα στο ‘’τώρα ‘’μου.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το μέλλον ανήκει στα παιδιά, στους μικρούς θεατές που έχω την τιμή (μέσα από την ‘’Παιδική Σκηνή Κάρμεν Ρουγγέρη’’) να συναντώ καθημερινά! Το θέατρο για τα παιδιά είναι η αποστολή μου, έχει βαθύ νόημα και μου δίνει την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο! Επιθυμία μου είναι να εξελίσσομαι μέρα την μέρα, να αφουγκράζομαι το ‘’τώρα’’ της κοινωνίας μας και να προσφέρω δίνοντας το καλύτερο που μπορώ μέσα από τις δουλειές μας! Φιλοδοξία μου είναι να συνεχίζω να συνεργάζομαι με τους ανθρώπους που αγάπω, την οικογένεια μου, --την Κάρμεν Ρουγγέρη, τον Ανδρέα Κουλουμπή, τον Βίκτωρα Κουλουμπή, τον Πέτρο Γάλλια (που νιώθω σαν δεύτερο αδερφό μου)— και σίγουρα προσδοκώ να συναντώ όλο και περισσότερους φίλους, συνοδοιπόρους με όμοιες αξίες και κοινό όραμα! Επιθυμώ η πορεία μου να εμπλουτίζεται με σημαντικές, γιατί όχι και ανατρεπτικές συνεργασίες έτσι ώστε να ανακαλύπτω το ουσιαστικό μέσα μου, τον πυρήνα της ύπαρξης μου!
Μια ευχή σας που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;
Ευχή μου να πάρει η Τέχνη στην ζωή όλων μας την θέση που της αξίζει! Οι ηγέτες μιας ευνομούμενης πολιτείας - σύμφωνα με τον Πλάτωνα - έχουν ως πρωταρχικό τους μέλημα την Παιδεία. Και όταν λέμε Παιδεία, εννοούμε την καλλιέργεια της ψυχής και του πνεύματος του ανθρώπου ώστε να γίνει ‘’καλός καγαθός πολίτης’’, δηλαδή ωραίος και ενάρετος! Επιβάλλεται να ανατρέξουν οι πολιτικοί του ‘’σήμερα’’ στους Αρχαίους μας φιλοσόφους και να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Είναι επικίνδυνη η ανοησία τους.
Βιογραφικό:
Η Χριστίνα Κουλουμπή γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και παράλληλα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Έχει σπουδάσει χορό, πιάνο και τραγούδι.
Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Χοροθέατρο Ήρος Άγγελος, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας, το Ανοιχτό Θέατρο του Γιώργου Μιχαηλίδη και με πολλά σχήματα του ελεύθερου θεάτρου και με καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες. Έχει συμμετάσχει σε σήριαλ της ελληνικής τηλεόρασης.
Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος έχει συνεργαστεί με την Όπερα Δωματίου Αθηνών, τα ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, Κέρκυρας και Ρούμελης, τον «Θίασο 81», τον Θίασο «Ράμπα», την Παιδική Αυλαία Γ. Καλατζόπουλου τις «Αθηναϊκές Μαριονέτες», τη Γενική Θεαμάτων Α.Ε., το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, το Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» κ.α.
Είναι η σκηνογράφος και ενδυματολόγος στα έργα της Κάρμεν Ρουγγέρη, σε παραγωγές του ελεύθερου θεάτρου, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του Φεστιβάλ Αθηνών (Ηρώδειο).
Το 2016 της απονεμήθηκε από τα «Κορφιάτικα Βραβεία», το βραβείο «Αντώνης Φωκάς» για τα κουστούμια της «Ιλιάδας».
Έχει εικονογραφήσει βιβλία για τις Εκδόσεις Λιβάνη, Κέδρος, Πατάκη, Ψύχαλου, Διάπλαση και Ψυχογιός καθώς και τις αφίσες της Παιδικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου από το 1994 έως το 2001, καθώς και της Παιδικής Σκηνής της Λυρικής Σκηνής.
Καθοριστικό ρόλο στην πορεία της έπαιξε η εικαστικός Ρένα Αννούση-Ηλία, καθηγήτριά της στα καλλιτεχνικά. Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας «Ρακοσυλλέκτες» της Κάρμεν Ρουγγέρη.
Από το 2014 σκηνοθετεί παραστάσεις για παιδιά.
0 Σχόλια