Τι πιο όμορφο να φιλοξενείται στις Τέχνες μια αισιόδοξη ονειροπόλος συγγραφέας. Γιατί αυτό είναι στην πραγματικότητα η Ελένη Σίντου, όπως η ίδια μας εξομολογείται στη συνέντευξη που ακολουθεί. Αφορμή αυτής, το νέο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής» και φέρει τον τίτλο «Αδαμάντινα Τείχη».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Σίντου, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Αρχικά να σας πω ένα εγκάρδιο ευχαριστώ για τη τιμή που μου κάνετε να με φιλοξενήσετε στο περιοδικό σας. Δεν θα έλεγα πως είμαι περίπλοκη αν και δυσκολεύομαι λίγο να συστηθώ. Είμαι 34 ετών, σύζυγος και μητέρα δύο μικρών κοριτσιών. Μου αρέσουν τα ταξίδια, το ποδόσφαιρο, η μουσική και φυσικά η ανάγνωση και συγγραφή βιβλίων. Σπάνια θα με δείτε να μη χαμογελάω. Έχω εξαιρετική υπομονή κι επιμονή σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Μου αρέσουν οι προκλήσεις και θα με χαρακτήριζα ως μια αισιόδοξη ονειροπόλο. Φυσικά όμως, ο ρεαλισμός κατέχει σπουδαίο κομμάτι της λογικής μου.
Γιατί γράφετε;
Η συγγραφή για εμένα είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο. Μέσα από αυτή θεωρώ πως γνωρίζω καλύτερα τις κρυφές πτυχές του εαυτού μου. Με χαλαρώνει, με αναζωογονεί, με βοηθάει ν’ ανταπεξέρχομαι στην καθημερινότητα. Είναι ξεκάθαρα η πιο δημιουργική μου συνήθεια. Είναι ένα μέσο για να εκφράσω δικά μου συναισθήματα, τα οποία ειδάλλως θα παρέμεναν θαμμένα σε κάποια απόμερη γωνιά του μυαλού και της ψυχής μου.
Θυμάστε το πρώτο σας βιβλίο; Ποια ήταν η αντίδρασή σας όταν το κρατήσατε στα χέρια σας για πρώτη φορά;
Φυσικά και το θυμάμαι σα να ήταν χθες! Πιστεύω δε θα το ξεχάσω ποτέ.! Όταν το κράτησα στα χέρια μου ένιωσα μια πρωτοφανή χαρά, ικανοποίηση και περηφάνια.
Έχετε ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιο βιβλίο σας εκδοθέν ή ανέκδοτο και γιατί;
Η αλήθεια είναι πως δε θέλω να ξεχωρίζω τα λογοτεχνικά μου παιδιά, αλλά είναι κάτι που συμβαίνει ασυνείδητα. Τη δεδομένη στιγμή, τ’ Αδαμάντινα Τείχη είναι αυτά που υπερτερούν δυναμικά. Αυτή την ιστορία την κουβαλάω στην ψυχή και το μυαλό μου αδιάκοπα.
Θα σας ενδιέφερε να προωθηθεί η δουλειά σας στο εξωτερικό;
Θα πω ψέματα εάν έλεγα όχι. Ειδικά το νέο μου βιβλίο, επιθυμώ διακαώς να μεταφραστεί και να κυκλοφορήσει στο εξωτερικό. Νομίζω πως η διεθνής αγορά, είναι πιο δεκτική στους νέους συγγραφείς.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Σχεδόν τα πάντα. Ακόμη και ο τρόπος που κάποιος πίνει τον καφέ του. Ένα χαμόγελο, μια διαφωνία, ένα ευχάριστο ή δυσάρεστο γεγονός. Ο ταχυδρόμος που περπατάει γρήγορα στο στενό έξω από το σπίτι μου. Ένα λουλούδι, ένα τραγούδι, ένα έργο τέχνης. Άπειρα πράγματα, συμπεριφορές και καταστάσεις.
Θεωρείτε ότι η συγγραφή απελευθερώνει τον εσωτερικό κόσμο του συγγραφέα; Εσείς νιώσατε αυτού του είδους την απελευθέρωση όταν ολοκληρώσατε το τελευταίο σας συγγραφικό έργο;
Σαφώς. Αρκετές φορές συνειδητοποιώ πως κάποιες αντιδράσεις των πρωταγωνιστών μου είναι ξεκάθαρη απόρροια του δικού μου εσωτερικού κόσμου. Σε κάθε συγγραφικό έργο νιώθω αυτή την απελευθέρωση, αισθάνομαι πως κάτι που κουβαλούσα για καιρό μέσα μου, δραπετεύει. Απίστευτο συναίσθημα.
Ας αναφερθούμε λοιπόν στο βιβλίο σας αυτό, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ελκυστής» και φέρει τον τίτλο «Αδαμάντινα Τείχη». Τι περιλαμβάνει το περιεχόμενό του;
Το βιβλίο μου Αδαμάντινα Τείχη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις είναι ένα ερωτικό- κατασκοπικό θρίλερ , γεμάτο δράση, περιπέτεια κι έντονα συναισθήματα. Διαδραματίζεται στην Ουκρανία , τους μήνες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με τη Ρωσία αρχικά. Το τελευταίο μέρος του, βρίσκει τους πρωταγωνιστές στη δίνη του πολέμου. Οι πρωταγωνιστές είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά με εξαιρετική χημεία μεταξύ τους. Κάποιο λένε πως είναι μια πολύ όμορφη ερωτική ιστορία, κάποιοι άλλοι μια δυνατή περιπέτεια. Εγώ πιστεύω πως είναι μια εξαιρετική συντροφιά.
Τι υποδηλώνει ο τίτλος του;
Ο τίτλος υπάρχει ως αυτοτελή φράση σε κάποιο κομβικό σημείο του έργου. Ωστόσο η λέξη Αδαμάντινα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή.
Είναι σημαντικός ο έρωτας στους ανθρώπους θεωρείτε;
Εξαιρετική ερώτηση! Προσωπικά πιστεύω πως ο έρωτας είναι αυτό το κορυφαίο συναίσθημα που όσοι βιώνουν κατανοούν απόλυτα τη δύναμη του. Από την άλλη κάποιοι άνθρωποι δε βρίσκουν αυτή τη μια αγάπη που θα τους συγκλονίσει ή έχοντας την αποτυγχάνουν παταγωδώς να την κρατήσουν. Είναι η μεγαλύτερη απάτη της καρδιάς αλλά και η μεγαλύτερη ικανοποίηση ταυτόχρονα. Θεωρώ λοιπόν πως είναι πολύ σημαντικός, γιατί έχει τη δύναμη ν’ αλλάξει έναν άνθρωπο, να τον κινητοποιήσει, να τον ταξιδέψει, να τον αναδείξει ή να τον ρημάξει συθέμελα.
Ποιο υπήρξε το κίνητρο για να γράψετε το βιβλίο σας; Κάποιο προσωπικό σας βίωμα ίσως;
Το κίνητρο μου για να γράφω το βιβλίο, υπήρξε η στάση που κράτησαν οι Ουκρανοί μετά την Ρωσική εισβολή . Το θάρρος, το κουράγιο και η γενναιότητα τους, καθώς επίσης και όλα όσα διαδραματιζόταν στο παρασκήνιο. Ήθελα λοιπόν να γράψω μια ιστορία με φόντο την Πρώην Σοβιετική Χώρα κι επίκεντρο τους ανθρώπους της. Αυτό μόνο είχα στο μυαλό μου και η ιστορία κύλησε αβίαστα. Οι πρωταγωνιστές γεννήθηκαν, δανειζόμενοι κάποια χαρακτηριστικά αληθινών χαρακτήρων αλλά με αρκετά στοιχεία μυθοπλασίας. Προσωπικό βίωμα δεν είναι σίγουρα!
Είναι μόνο ψυχαγωγικό το βιβλίο σας ή και διδακτικό παράλληλα;
Θεωρώ πως είναι πρωτίστως ψυχαγωγικό και ίσως σε ένα μικρό βαθμό και διδακτικό.
Τι θα συμβουλεύατε τον αναγνώστη που τώρα ξεκινά να διαβάζει το βιβλίο σας;
Θα τον ορμήνευα, να έχει ανοιχτό μυαλό, υπομονή, να μη βιαστεί να κρίνει αντιδράσεις και συμπεριφορές, ν’ αφεθεί στην ιστορία και να βυθιστεί στην αναρχία των ποικίλων συναισθημάτων όλων των χαρακτήρων. Να μη θυμώσει και φυσικά να μην το αναλύσει με πολιτική σκέψη.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας;
Μέσες άκρες θα έλεγα από 18 έως 65 αλλά κι αυτό είναι υποκειμενικό, διότι ο κάθε άνθρωπος λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα, ανάλογα με τη διάθεση του, τον τρόπο σκέψης του ή το τι αναμένει να διαβάσει.
Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με τις εκδόσεις «Ελκυστής». Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με το εκδοτικό σας σπίτι; Θεωρείτε πως ένας καλός εκδοτικός οίκος συμβάλει σημαντικά στην καλύτερη και επιτυχέστερη προώθηση ενός βιβλίου;
Είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με αυτή την συνεργασία, δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα ή δυσκολία μέχρι σήμερα. Σαφώς και ο εκδοτικό οίκος είναι αυτός που θα βάλει τα θεμέλια για μια καλή πορεία, είναι αυτός που με τις σωστές κινήσεις θα πετύχει την καλύτερη προβολή του βιβλίου. Ας μην ξεχνάμε πως ζούμε στην εποχή όπου κυριαρχούν τα social media κι εκεί παίζεται το 60%-70% του παιχνιδιού κατ’ εμέ.
Προγραμματίζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Στις 13 Μαΐου, ημέρα Σάββατο και ώρα 19:30, θα πραγματοποιήσω μια παρουσίαση στο Βιβλιοπωλείο Μωβ Κουκουβάγια στην Ανατολή- Ιωαννίνων και είμαι πολύ, μα πάρα πολύ ενθουσιασμένη, όσο και αγχωμένη. Όσοι φίλοι και αναγνώστες βρίσκονται στα Ιωάννινα θα χαρώ πολύ να τα πούμε δια ζώσης!
Επόμενα συγγραφικά σχέδια κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Επόμενα και μεθεπόμενα! Έχω ήδη ολοκληρώσει το δεύτερο μέρος από τα Αδαμάντινα Τείχη και είμαι πολύ κοντά στο να τελειώσω κι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα!
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Εύχομαι ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΥΗΜΕΡΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Το ρολόι έδειχνε μεσάνυχτα, όταν αποφάσισε να πάει στο καθιστικό να πάρει ένα μπουκάλι κρασί για ανεφοδιασμό και να καπνίσει δυο τρία τσιγάρα στο τζάκι έως ότου ηρεμήσει. Όλα τα φώτα ήταν σβηστά. Μόνο η φωτιά από το τζάκι παρέμενε ολοφώτεινη και ξύπνια, δημιουργώντας απίθανα σχήματα στους τοίχους.
Το βλέμμα της έπεσε στην τζαμαρία. Ανοιγόκλεισε τα μάτια έκπληκτη. Εκείνος στεκόταν μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι ουίσκι στο αριστερό χέρι και χάζευε αφηρημένος το χιόνι.
Έσφιξε τα δόντια, τον πλησίασε αθόρυβα και τύλιξε τα χέρια της στο σώμα του.
«Συγγνώμη για πριν, ίσως ήμουν λίγο υπερβολική», του είπε.
«Ίσως; Λίγο; Έτσι νομίζεις; Προσπαθώ να σε ευχαριστήσω με όλες μου τις δυνάμεις κι εσύ στέκεσαι σε μία κουβέντα. Δεν μπορώ να απολογούμαι για ό, τι λέω, ούτε μπορώ να μαντέψω τι σε εκνευρίζει, όπως επίσης δεν μπορώ να αποφύγω την Katia. Είμαι άνθρωπος, όχι Θεός. Έχω ελαττώματα και αδυναμίες, όπως κι εσύ, όπως όλοι».
Η απάντησή του ήταν γεμάτη απογοήτευση και δυσαρέσκεια. Το κατάλαβε αμέσως από τον τόνο της φωνής του.
«Έχεις δίκιο, αγάπη μου, αλλά...»
«Πώς με είπες;» ρώτησε χαμογελώντας λοξά.
«Όχι, δεν ήθελα...»
Της έκλεισε το στόμα.
«Βλέπεις; Το κάνεις πάλι. Αφέσου, αποδέξου πώς νιώθεις. Άφησέ το να βγει από μέσα σου. Είναι το τώρα, είναι το μαζί. Εγώ κι εσύ. Είμαι τρελός για σένα!»
Τη φίλησε και την κόλλησε πάνω του.
«Σου το είπα ξανά, ο έρωτας δεν είναι ποτέ λάθος! Μην κατακρίνεις τον εαυτό σου, ούτε κι εμένα γι’ αυτό που νιώθουμε», συμπλήρωσε ψιθυριστά.
Κυρία Σίντου, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Σας ευχαριστώ ολόψυχα ξανά για την τιμή που μου κάνατε! Ειλικρινά, απόλαυσα την όλη διαδικασία!
Βιογραφικό:
Η Ελένη Σίντου γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πληροφορική και ΜΜΕ στο ΑΤΕΙ Πάτρας (Παράρτημα Πύργου). Έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λυκόφως το πρώτο της μυθιστόρημα, της σειράς “Τα δαιμόνια της φύσης”, με τίτλο “Αρλίν”. Έχει συγγράψει δέκα μυθιστορήματα τα οποία παραμένουν ανέκδοτα.
Επίσης, παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας του φανταστικού, το Master Class Συγγραφής του Κώστα Κρομμύδα, όπως επίσης και το σεμινάριο «Εγκληματολογία: στο μυαλό ενός δράστη» του ΚΕΔΙΒΙΜ Παντείου.
Αγαπά και θαυμάζει τον Τόλκιν, τον John Verdon και τη σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία.
0 Σχόλια