Η Δήμητρα Ιωάννου ομολογεί πως το μεγάλο της πάθος είναι η συγγραφή. Άλλωστε, η δεκάχρονη πορεία της στο χώρο των γραμμάτων και τα δέκα υπέροχα πνευματικά της παιδιά αυτό μας δείχνουν. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ψυχογιός» το δέκατο κατά σειρά μυθιστόρημά της με τίτλο «Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο» κι εμείς βρήκαμε την ευκαιρία για να την φιλοξενήσουμε στις Τέχνες και να μάθουμε περισσότερα πράγματα για την ίδια και το βιβλίο της στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Ιωάννου, ασχολείστε αρκετά χρόνια με τη συγγραφή. Τι σας γοητεύει σ’ αυτή;
Η σχέση μου με τη συγγραφή αναβιβάζεται στο επίπεδο της ανάγκης. Ξεπλένει και απαλύνει την ψυχή μου, ενώ παράλληλα μου δίνει τα απαραίτητα καύσιμα για να αντιμετωπίζω την καθημερινότητα, η οποία αρκετές φορές αποδεικνύεται δύσκολη και πιεστική.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Τα πάντα! Όλα όσα αγγίζει η ψυχή και οι πέντε αισθήσεις μου!
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους συγγραφείς;
Επηρεάζομαι από ότι βλέπω, ακούω, νιώθω και διαβάζω. Μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας είναι η αλληλεπίδραση με τους άλλους. Το θέμα είναι πόσο καλά γίνεται η αμαλγαματοποίηση των νέων στοιχείων στη συνείδησή του καθενός από εμάς και πόσο κτήμα του κάνει αυτές τις καινούργιες προσλαμβάνουσες για να τις περάσει μετά καλά χωνεμένες στο έργο του.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας και ποιο το αγαπημένο σας βιβλίο;
Θαυμάζω πάρα πολλούς λογοτεχνικούς ογκόλιθους και τα αριστουργήματά τους. Αυτή τη στιγμή στο κομοδίνο μου βρίσκεται Το Στρίψιμο της Βίδας του Χένρι Τζέιμς.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας στις μέρες μας; Τι έχει να προσφέρει στον άνθρωπο;
Έχει ειπωθεί επανειλημμένα ότι με τα βιβλία ζεις χίλιες ζωές. Προσφέρει λοιπόν τις εμπειρίες των πρωταγωνιστών, χωρίς να αναγκαστεί ο αναγνώστης να υποστεί και τα ανάλογα παθήματα. Επίσης είναι ένα παράθυρο από το οποίο μπορεί κανείς να ταξιδέψει και να αποδράσει για λίγο σε άλλους κόσμους, ώστε να ξεκουραστεί και να επιστρέψει μετά πιο δυνατός στην καθημερινότητά του.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Αδιαμφισβήτητα ζούμε στην εποχή της εικόνας και η δύναμή της είναι καταιγιστική. Παρόλα αυτά το βιβλίο είχε, έχει και θα έχει το κοινό του. Οι ρυθμοί ανάγνωσης είναι διαφορετικοί, αποφορτίζουν το σύστημα, μειώνουν το στρες και προσφέρουν μεγάλα οφέλη στον ανθρώπινο εγκέφαλο, ενεργοποιώντας τη διαδικασία της εικονοποίησης.
Η κρίση αναμφίβολα έχει επηρεάσει σημαντικά την τέχνη και φυσικά τη λογοτεχνία. Μπορεί σήμερα ένας συγγραφέας να βιοποριστεί αποκλειστικά από τα έργα του;
Συνήθως είναι πιο δύσκολο. Σίγουρα όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις, ιδίως αν δουλέψεις σκληρά και αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις.
Μπορεί να υπάρξει δημιουργία χωρίς έμπνευση; Εσείς ως δημιουργός, που έχετε διανύσει μια τόσο αξιόλογη πορεία στο χώρο των γραμμάτων, πιέσατε ποτέ τον εαυτό σας να δημιουργήσει κατά παραγγελία;
Για μένα η συγγραφή είναι έκφραση, ευχαρίστηση και μεράκι. Δεν είναι προς Θεού καταναγκαστικό έργο. Αν σταματήσω να νιώθω έτσι, σίγουρα θα πάρω ένα διάλειμμα για να επιστρέψω μετά πιο ανανεωμένη σε αυτό που αγαπώ να κάνω.
Τα έργα σας αγαπιούνται και διαβάζονται από πολλούς αναγνώστες. Νιώθετε πως οι κόποι σας ανταμείβονται τελικά; Είστε ευχαριστημένη από τη μέχρι τώρα λογοτεχνική σας πορεία;
Σας ευχαριστώ θερμά για τα καλά σας λόγια. Λαμβάνω συχνά μηνύματα από ανθρώπους που μου λένε ότι τα βιβλία μου τους βοήθησαν και τους κράτησαν συντροφιά σε μια δύσκολη στιγμή. Ότι μέσω αυτών με ένιωθαν κοντά τους και ένιωθαν και τους ήρωες φίλους τους. Ότι πήραν δύναμη για να ξεπεράσουν ζοφερές καταστάσεις. Αυτό με συγκινεί αφάνταστα, με απογειώνει ψυχικά και με κάνει να νιώθω πλήρης, νιώθοντας πως τα βιβλία μου πέτυχαν το σκοπό τους.
Το τελευταίο σας βιβλίο, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Είναι το δέκατο κατά σειρά και φέρει τον τίτλο «Να ξεμπερδεύουμε με τον Αντίνοο». Η ιστορία του υμνεί τη γυναικεία φιλία και την αλληλοϋποστήριξη, θέλοντας να περάσει το ακόλουθο μήνυμα στον αναγνώστη, όπως σημειώνετε κι η ίδια στο τέλος: Δεν είσαι μόνη! Δεν είσαι Μόνος! Δεν είμαστε μόνοι! Τι εννοείτε μ’ αυτό;
Κυριολεκτώ! Το πολύ συγκεκριμένο κομμάτι που παραθέτετε αναφέρεται στο ευαίσθητο θέμα της αυτοκτονίας. Η Μαίρη τσακισμένη από την απώλεια του συντρόφου της και από τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, νιώθει το μυαλό της προς στιγμήν να θολώνει και να σκέφτεται την ιδέα της αυτοκτονίας, κραυγάζοντας ‘υπάρχει κανείς;’ Η πρόθεσή μου ήταν να φωνάξω κι εγώ με τη σειρά μου πως ναι, υπάρχει κάποιος! Πάντα υπάρχει κάποιος! Σε οποιαδήποτε δύσκολη φάση της ζωής μας. Αρκεί να ζητήσουμε βοήθεια, χωρίς δισταγμούς και ντροπές. Είναι πολύ γενναία και πολύ ανθρώπινη πράξη να ζητά κανείς βοήθεια όταν την έχει ανάγκη.
Πείτε μας λίγα λόγια για το περιεχόμενο της ιστορίας σας.
Τρεις εντελώς άγνωστες και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι στον πολύ γνωστό παρουσιαστή του UNIX TV Αντίνοο Ιωσηφίδη. Σύμμαχοί τους ο εκκεντρικός αστρολόγος Κένταυρος Πηλιάδης και η Ρωξάνη, μια μυστηριώδης ζωγράφος, καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο. Αξίζει να σημειωθεί πως οι ζωές αυτών των πέντε ανθρώπων έχουν οδυνηρά διασταυρωθεί με τον Αντίνοο και τώρα προσπαθούν να τον εμποδίσουν να κάνει και σε άλλους το κακό που έχει κάνει στους ίδιους. Αφορμή για να αρχίσει να ξετυλίγεται ο μίτος της ιστορίας είναι η δολοφονία μιας παντελώς άγνωστης γυναίκας στη βίλα του Υπουργού Ναυτιλίας. Η συντροφιά ανακαλύπτει ότι το όνομα του Αντίνοου εμπλέκεται με κάποιο τρόπο με τη δολοφονημένη γυναίκα και το παιχνίδι ξεκινά!
Ποιο υπήρξε το ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Μια συζήτηση με έναν εκπληκτικό άνθρωπο που έχει υπηρετήσει σε όλη του τη ζωή το νόμο στάθηκε αφορμή για να γραφτεί αυτό το βιβλίο.
Όλα στη ζωή μας μπορούν να οδηγηθούν στο σωστό δρόμο αρκεί να μην απογοητευόμαστε από τα όποια εμπόδια συναντάμε μπροστά μας, να μην απελπιζόμαστε και να μην τα παρατάμε. Η οποιαδήποτε στήριξη μας προσφέρεται κρίνεται απαραίτητη κι οφείλουμε να της απλώνουμε το χέρι και να την αποδεχόμαστε, καθώς αυτή στο τέλος θα μας οδηγήσει στην πολυπόθητη λύτρωση, σημάδι πως η ανθρωπιά εξακολουθεί να υπάρχει. Το πιστεύετε αυτό;
Θεωρώ σπουδαία ψυχική αρετή να μην παρατάμε τη μάχη, να σηκωνόμαστε ξανά όταν πέφτουμε και να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Νιώθω πολύ συγκινητική την προσφορά βοήθειας από το συνάνθρωπο. Πιστεύω ότι πρέπει να αποδεχόμαστε αυτή τη χείρα βοηθείας, όταν προσφέρεται ειλικρινά και από καρδιάς κι εμείς την έχουμε ανάγκη.
Ποιος είναι ο Αντίνοος στις μέρες μας;
Ωραία ερώτηση! Είναι ο ψυχοπαθητικός νάρκισσος που πατά επί πτωμάτων προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του. Για αυτόν οι άλλοι δεν είναι πραγματικοί άνθρωποι αλλά περισσότερο πιόνια στη σκακιέρα του, τα οποία ανενδοίαστα μετακινεί για να πετύχει τα σχέδιά του. Αδιαφορεί για τον ανθρώπινο πόνο και το συναίσθημα. Το μόνο που τον αφορά είναι η δική του επιτυχία και καλοπέραση. Κι επειδή με ρωτούν συχνά : Η Μαίρη η Νάντια και η Φανή δεν τα βάζουν με τον Αντίνοο επειδή είναι κακός άντρας αλλά επειδή είναι ένας πολύ κακός άνθρωπος.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας;
Γιατί το απαίτησαν οι πρωταγωνίστριες μου!
Ένα βιβλίο γεμάτο ίντριγκες, ανατροπές και κρυμμένα μυστικά. Ένα βιβλίο που μιλάει για πόνο και δυσκολία, για εκμετάλλευση και αδικία. Ωστόσο, αρκετές φορές προκαλεί το γέλιο στον αναγνώστη, το καρδιοχτύπι και τη συγκίνηση. Είναι απαραίτητα όλα αυτά τα στοιχεία για να προκύψει η καθήλωση από πλευράς του αναγνώστη; Τι πιστεύετε;
Ήταν απαραίτητα στοιχεία σε μένα, αναγκαία εργαλεία για να γίνει ανάγλυφος και ολοζώντανος ο κόσμος αυτού του βιβλίου. Για να αφηγηθούν σωστά οι ηρωίδες μου την ιστορία τους. Για να είναι το αποτέλεσμα αυθεντικό, γιατί μόνο αυτό με ικανοποιεί ως δημιουργό και τελικά αγκαλιάζεται από τον αναγνώστη. Είναι τραγικό λάθος να υποτιμήσει κανείς τους αναγνώστες του, έχουν αλάνθαστο ένστικτο όσον αφορά την αυθεντικότητα.
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σας σπίτι. Είστε ευχαριστημένη από τη δεκάχρονη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Ψυχογιός»;
Νιώθω ευγνωμοσύνη για το εκδοτικό μου σπίτι! Τόσα χρόνια έχουν σταθεί στο πλευρό μου και με έχουν βοηθήσει να μοιραστώ τις ιστορίες μου, να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου και να γνωρίσω όλους εσάς. Μεγάλο δώρο αυτό!
Κυρία Ιωάννου, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι καλή και δημιουργική συνέχεια στο συγγραφικό σας έργο.
Ένα θερμό ευχαριστώ και από μένα για αυτή την πολύ όμορφη συζήτηση και τη φιλοξενία στο texnesonline.gr! Είμαι σίγουρη πως αν ο Αντίνοος δεν ήταν τόσο αλαζονικός, θα σας έλεγε κι εκείνος ένα μεγάλο ευχαριστώ! (γέλια).
Βιογραφικό:
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΙΩΑΝΝΟΥ σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολείται επαγγελματικά με τη Σωματική Ψυχοθεραπεία και τη Βιοανάδραση. Η μελέτη των ανθρώπινων σχέσεων, συμπεριφορών και διαδράσεων ανέκαθεν τη γοήτευε, ενώ το γράψιμο είναι το μεγάλο της πάθος. Η αγάπη της για την Ελλάδα είναι ριζωμένη βαθιά μέσα της, γι’ αυτό και ερευνά επίμονα τη λαογραφία και τα μυστικά κάθε γωνιάς της.
0 Σχόλια