Γράφει, μεταφράζει, κάνει επιμέλειες και παίζει με τις λέξεις, σατιρίζοντας τα πάντα και κυρίως τις ανθρώπινες σχέσεις που αγαπάει να μισεί. Είναι η συγγραφέας, σεναριογράφος και στιχουργός Στέλλα Καραμπακάκη που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες με αφορμή τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου της με τίτλο «Εξάρχεια city» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λυκόφως».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Καραμπακάκη, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Δύσκολο πράμα οι συστάσεις…! Θα έλεγα πως είμαι επαγγελματίας γραφιάς. Γράφω βιβλία, σενάρια, στίχους. Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε το 2009 και η δεύτερη έκδοση του «Εξάρχεια City» που έγινε πολύ πρόσφατα, αποτελεί το ενδέκατο βιβλίο μου. Δουλεύω ως σεναριογράφος σε μεγάλες τηλεοπτικές παραγωγές και αυτή είναι και η κύρια απασχόληση μου.
Λατρεύω το κέντρο της Αθήνας και κυρίως την περιοχή των Εξαρχείων, αγαπώ την άνοιξη και το καλοκαίρι, το κρασί, το τούλι και τα μαύρα σακάκια.
Τι είναι αυτό που σας ωθεί να εκφράζεστε μέσω της συγγραφής;
Είναι ο πιο εύκολος τρόπος έκφρασης για μένα.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Οι σχέσεις, η καθημερινότητα, ο παλμός του κέντρου της πόλης. Αλλά κυρίως, η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους και οι προσωπικές τους ιστορίες.
Δέχεστε επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς στα έργα σας;
Σε κάποιες, λίγες, περιπτώσεις έχω επηρεαστεί από άλλους συγγραφείς. Με έχει επηρεάσει το «Graffito» του Μάτεσι για παράδειγμα. Με αφετηρία αυτό έγραψα το «Μεγάλο Τζέρτζελο». Αλλά αυτό αποτελεί εξαίρεση. Μπορεί να παθιαστώ με ένα βιβλίο, να το διαβάσω ξανά και ξανά, αλλά θα με επηρεάσει με άλλους τρόπους, δεν θα φανεί τόσο έντονα στον τρόπο γραφής μου η επιρροή. Θεωρώ πως ο τρόπος που γράφουμε είναι ένα σύνολο πολλών διαφορετικών επιρροών που δεν τις αντιλαμβανόμαστε ούτε εμείς οι ίδιοι.
Ποιο λογοτεχνικό είδος σας συναρπάζει περισσότερο και γιατί;
Αγαπώ τα αστικά μυθιστορήματα και την αστυνομική λογοτεχνία. Περισσότερο όμως θα έλεγα πως με συναρπάζουν συγκεκριμένοι συγγραφείς και όχι ένα συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος. Αν σου αρέσει η γραφή κάποιου, μπορεί να σε ταξιδέψει σε λογοτεχνικά μονοπάτια που πίστευες πως δεν σε ενδιέφεραν και αυτό είναι κι ένα σημαντικό κομμάτι του ταλέντου ενός συγγραφέα: Να σου συστήνει νέους κόσμους και να σε κάνει να τους αγαπάς.
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που νιώσατε την ανάγκη να το μεταφέρετε στο χαρτί;
Έχω μεταφέρει πολλά γεγονότα της ζωής μου στο χαρτί, περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά. Δεν ξέρω αν τα γεγονότα αυτά είναι που δημιουργούν την ανάγκη να γράφω, ή η ανάγκη να γράφω «έρχεται» να αξιοποιήσει τα γεγονότα. Θα έλεγα πως ανάλογα την περίπτωση μπορεί να ισχύουν και τα δύο.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;
Δεν νομίζω πως μπορούμε να μιλήσουμε για έναν και μοναδικό «σκοπό». Κατά την άποψη μου, η λογοτεχνία προσφέρει ένα παράθυρο στον κόσμο, πολλές διαφορετικές οπτικές της ζωής και των πραγμάτων, γνώση, παιδεία, ευχαρίστηση και πολλά πολλά άλλα.
Στον κάθε άνθρωπο προσφέρει και κάτι διαφορετικό.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Πιστεύω πως διαβάζουν λιγότερα βιβλία. Ακόμα και οι πραγματικοί λάτρεις της λογοτεχνίας νομίζω πως έχουν απορροφηθεί με το διαδίκτυο, οπότε ο χρόνος που αφιερώνουν στην ανάγνωση έχει μειωθεί. Όμως το διαδίκτυο δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα καλό βιβλίο, είναι δυο διαφορετικές μορφές ψυχαγωγίας. Όπως δεν μπορεί να το αντικαταστήσει και η τηλεόραση. Συνεπώς ο χρόνος μπορεί να «μοιράζεται» ανάμεσα στα διαφορετικά μέσα, ωστόσο το βιβλίο παραμένει ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής πολλών ανθρώπων.
Το 2023 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του βιβλίου σας «Εξάρχεια city» από τις εκδόσεις «Λυκόφως». Πως νιώθετε γι’ αυτό;
Νιώθω πολύ χαρούμενη. Είναι ένα βιβλίο για το οποίο είμαι περήφανη και με εκφράζει σε πολλά επίπεδα, οπότε αυτό μου δίνει ακόμα πιο μεγάλη χαρά.
Πείτε μας περισσότερα πράγματα για το περιεχόμενο των ιστοριών του βιβλίου σας. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;
Το «Εξάρχεια City» είναι μια σειρά χιουμοριστικών διηγημάτων για πρώτα ραντεβού. Οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε κάθε ιστορία είναι διαφορετικοί, αλλά όλα τα ραντεβού και οι γνωριμίες λαμβάνουν χώρα στα Εξάρχεια. Κάθε ιστορία αντιστοιχεί και σε μία διεύθυνση, σε ένα σημείο γνωριμίας.
Βλέπουμε ψήγματα από τη ζωή και τα όνειρα του κάθε ήρωα, από τις συνήθειες του, από όσα αγαπάει κι από όσα φοβάται.
Το βιβλίο αυτό είναι ουσιαστικά ένα παζλ ανθρώπινων σχέσεων.
Γιατί επιλέξατε να μιλήσετε για τον έρωτα; Θεωρείτε ότι οι ερωτικές ιστορίες ελκύουν περισσότερο το αναγνωστικό κοινό;
Ελκύουν σίγουρα εμένα. Δεν γράφω βιβλία με βάση αυτό που περιμένω να αρέσει στο κοινό. Αν το έκανα, θα ένιωθα σα να κάνω μια ακόμα «δουλειά». Γράφουμε σενάρια με βάση αυτό που θα αρέσει στο κοινό. Οπότε σε ό,τι αφορά το βιβλίο, έγραφα πάντα αυτό που μου φαινότανε ελκυστικό για εμένα. Οι ιστορίες που αφορούν σχέσεις, έρωτες και χωρισμούς είναι βαθιά ανθρώπινες και είναι παντού γύρω μας, συνεπώς αποτελούν ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και δίνουν ένα ισχυρό στίγμα της εποχής τους. Γιατί μπορεί τα συναισθήματα των ανθρώπων να παραμένουν ίδια σε ό,τι αφορά τον έρωτα, το πλαίσιο στο οποίο εξελίσσονται όμως, η καθημερινότητα και η ζωή των ηρώων, επηρεάζονται από την εποχή στην οποία ζούνε. Όλα αυτά τα βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέροντα, για αυτό και καταπιάνομαι κατά κύριο λόγο με αυτό το θέμα.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Μιας και όλες οι ιστορίες του βιβλίου έχουν τοποθετηθεί στην περιοχή των Εξαρχείων ήταν το πιο λογικό να μπει το όνομα της περιοχής στον τίτλο. Κι επειδή στο μυαλό μου τα Εξάρχεια μοιάζουν με έναν ξεχωριστό μικρόκοσμο κατέληξα να το ονομάσω έτσι. Σα να είναι μια ξεχωριστή πόλη: Εξάρχεια city.
Υπάρχει κάποιο από τα πρόσωπα του βιβλίου σας στο οποίο καθρεφτίζονται εμφανώς στοιχεία του εαυτού και της προσωπικότητας σας;
Ναι, αρκετά από τα πρόσωπα καθρεφτίζουν κομμάτια του εαυτού μου!
Πού ακριβώς στοχεύετε ως συγγραφέας μέσω του βιβλίου σας αυτού; Καθαρά και μόνο στην ψυχαγωγία του αναγνώστη, ή θέλετε να περάσετε και κάποια μηνύματα με έμμεσο ή άμεσο τρόπο;
Το μήνυμα που θέλω να περάσω βρίσκεται στην τελευταία φράση του βιβλίου: «Όλα είναι πιθανά όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους και συναισθήματα. Όλα είναι πιθανά όταν ερωτεύεσαι». Θεωρώ πως ο έρωτας είναι ένα μαγικό συναίσθημα που κινεί μεγάλα κομμάτια της ζωής μας, με έναν δικό του μοναδικό τρόπο, μιας και μας γεμίζει ελπίδα: Ελπίδα για κάτι καλύτερο, ελπίδα για αλλαγή, ελπίδα πως θα «πιάσουμε» έστω και για λίγο την ευτυχία.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Θεωρώ πως μπορεί να διαβαστεί άνετα από εφήβους άνω των 15 ετών. Τότε είναι που ξεκινάνε οι μεγάλοι μας έρωτες και τα πρώτα ραντεβού εξάλλου!
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σπίτι. Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Λυκόφως»;
Φυσικά και είμαι ευχαριστημένη και έχω τη χαρά να συνεργάζομαι μαζί τους και σε άλλα κομμάτια, όπως αυτό της καλλιτεχνικής επιμέλειας, ενώ έχω προλογίσει και τη σειρά «Σκοτεινές Πόλεις» των εκδόσεων που φιλοξενεί εξαιρετικούς νέους συγγραφείς αλλά και σπουδαία ονόματα όπως ο Γκράχαμ Μάστερτον.
Οι εκδόσεις Λυκόφως έχουν πιο παλιούς, επιτυχημένους, συγγραφείς, με τους οποίους συνεργάζονται χρόνια, αλλά στηρίζουν και νεότερους συγγραφείς που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον χώρο. Αυτή η «συνύπαρξη» είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ανοίγει εξαιρετικές προοπτικές συνεργασιών για όλους μας.
Επόμενα συγγραφικά σχέδια κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Ποτέ δεν είναι νωρίς και ποτέ δεν είναι αργά! Προς το παρόν είμαι αφοσιωμένη στο κομμάτι του σεναρίου. Όταν βρεθεί χρόνος και ασχοληθώ ξανά με τη συγγραφή θα με ενδιέφερε να γράψω ένα μυθιστόρημα, ωστόσο αυτά τα «σχέδια» πάντα αλλάζουν όταν ξεκινάω να γράφω. Ανάλογα με τη χρονική στιγμή, τη διάθεση και την έμπνευση, πολλές φορές καταλήγω σε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό για το οποίο ξεκίνησα. Αυτή η ελευθερία είναι που κάνει για μένα μοναδική τη συγγραφή βιβλίων. Δεν υπάρχουν όρια και δεν υπάρχει κάποιος που να ζητάει να γράψεις κάτι συγκεκριμένο. Γράφεις ό,τι σε εμπνέει και σου δίνει ευχαρίστηση. Το ίδιο ισχύει και για τους αναγνώστες φυσικά.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Να έχω έμπνευση, σε ό,τι κάνω.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Θα σας παραθέσω τον επίλογο, που νομίζω συνοψίζει όλο το βιβλίο και όλα όσα θα ήθελα να πω μέσα από αυτό…
«Οι χαρακτήρες αυτού του βιβλίου είναι πραγματικοί.
Ζούνε ακόμα κάπου εκεί έξω, γνωρίζουν καινούριους ανθρώπους, ερωτεύονται, απογοητεύονται και απογοητεύουν, κάνουν σχέσεις, χωρίζουν, και ψάχνουν το άλλο τους μισό, αν δεν κατάφεραν ακόμη να το βρούνε, από την τελευταία φορά που τους συνάντησα.
Συχνά πυκνά περνάνε κι από τα Εξάρχεια, που άλλοι τα αγαπάνε περισσότερο και άλλοι λιγότερο, άλλοι βρέθηκαν τυχαία εκεί μια δυο φορές στη ζωή τους και άλλοι έχουν ζήσει το μεγαλύτερο κομμάτι της εκεί, κάνοντας βόλτες στους χρωματιστούς δρόμους με τα graffiti που μυρίζουν επανάσταση, έρωτα, μολότοφ, δακρυγόνα, αλλά που πιο δυνατά απ’ όλα μυρίζουν ελπίδα.
Ελπίδα για νέα πράματα, ελπίδα για αλλαγή.
Κάπου εκεί γύρω είμαι κι εγώ. Όχι μόνο στους δρόμους των Εξαρχείων, αλλά και σε κάποιες από τις ιστορίες αυτού του βιβλίου. Ως απλός θεατής ή ως πρωταγωνιστής, ως άντρας ή γυναίκα, ως θύτης ή ως θύμα, αν υποθέσουμε πως υπάρχουν και τέτοιοι στο θαυμαστό παιχνίδι των σχέσεων που δεν τελειώνει ποτέ και οι νικητές και οι χαμένοι αλλάζουν συνέχεια ρόλους μεταξύ τους.
Κάπου εκεί μάλλον είσαι κι εσύ. Κι ελπίζω η δική σου ιστορία να είναι αυτή με το πιο όμορφο τέλος.
Αν όχι, μην απογοητεύεσαι, θα «γράψεις» σύντομα κάποια άλλη, ή θα σβήσεις και θα αλλάξεις το τέλος της προηγούμενης που δεν σου άρεσε.
Όλα είναι πιθανά όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους και συναισθήματα. Όλα είναι πιθανά όταν ερωτεύεσαι».
Κυρία Καραμπακάκη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.
Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς για την υπέροχη συνέντευξη και τον χρόνο σας. Ευχαριστώ και τον Άγγελο Σλατινόπουλο για τις φωτογραφίες του.
Να είστε καλά!
Βιογραφικό:
Η Στέλλα Καραμπακάκη έχει σπουδάσει Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει, μεταφράζει, κάνει επιμέλειες και παίζει με τις λέξεις, σατιρίζοντας τα πάντα και κυρίως τις ανθρώπινες σχέσεις που αγαπάει να μισεί. Διήγημά της από τη συλλογή «Εξάρχεια City» έχει συμπεριληφθεί στην ανθολογία με τους καλύτερους συγγραφείς χιουμοριστικού διηγήματος των τελευταίων πενήντα ετών της ελληνικής πεζογραφίας, ενώ η βασική της απασχόληση τα τελευταία χρόνια είναι το σενάριο, αφού γράφει σε επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές.
0 Σχόλια