Βιβλιοκριτική: "Το χρώμα του έρωτα" της Μαρίας Τζιρίτα | Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

 

Ημ/νία έκδοσης: 5 Ιουν 2025
Θεματική Κατηγορία: Κοινωνικό, Αισθηματικό
Τύπος: Μυθιστόρημα
Ηλικία: 18+
Σελίδες: 384
ISBN: 978-618-01-6137-3
Εκδόσεις: Ψυχογιός

 

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Μπορεί η οικονομική άνεση να εξασφαλίσει την ευτυχία στον άνθρωπο; Πολλοί είναι εκείνοι που το πιστεύουν ακράδαντα, καθώς επιχειρούν και τη διεκδικούν μέσα από το συνεχές κυνήγι του χρήματος. Θεωρούν επομένως ότι μόνο με τη δική του συμβολή η εξασφάλισή της είναι δεδομένη, αφού μόνο τότε, κατά την άποψή τους, λύνονται ως διά μαγείας όλα τα προβλήματά του, είτε οικονομικά είτε ερωτικά, είτε επαγγελματικά, είτε οικογενειακά είτε άκρως προσωπικά. Η συνειδητοποίηση εκ των υστέρων ότι η πεποίθηση αυτή μόνο αληθινή δεν μπορεί να είναι, όχι απλά τους προκαλεί λύπη, αλλά παράλληλα και έντονο πόνο, απογοήτευση και πολλές φορές συναισθηματική συντριβή και απόγνωση.

Τι συμβαίνει στο μεταξύ όταν η συνειδητοποίηση αυτή έρθει την πιο ακατάλληλη στιγμή στη ζωή τους; Τι συμβαίνει όταν η ανθρώπινη αδυναμία γιγαντώσει εντός τους οδηγώντας τους σε διαρκή κι ανεπανόρθωτα λάθη; Τι συμβαίνει όταν το κακό στοιχειώσει τα πάντα γύρω τους και επιβάλει με τη βία την παρουσία του; Η ψυχή μαραζώνει, η μοναξιά θεριεύει, η αυτοαπομόνωση επιβάλλεται και η δυστυχία παίρνει τη θέση της ευτυχίας για να διατηρήσει αιώνια την κυριαρχία της. Κι έτσι, το κακό συνεχίζει επ’ αόριστον να οδηγεί στα τυφλά τα βήματα των ανθρώπων, ενδυναμώνοντας τη σκοτεινιά της ψυχής τους και κατ’ επέκταση τη μοναξιά και τη συναισθηματική τους ανασφάλεια.

Ακόμα και στην περίπτωση εκείνων που δεν επέλεξαν την ευημερία ως μέσο για την απόκτηση της ευτυχίας τους, δεν καταφέρνουν συνήθως να ευτυχίσουν. Κι αυτό, γιατί στην πραγματικότητα η ευτυχία είναι μια συνθήκη που δύσκολα επιτυγχάνεται μονομερώς, ίσως και ποτέ, μια και οι προϋποθέσεις της πραγμάτωσής της είναι αυστηρά οριοθετημένες ώστε να μην παρεκκλίνουν για κανέναν λόγο, να μην καταπατώνται, να μην δέχονται συμβιβασμούς ούτε και μετριότητες.

Τι είναι τελικά η ευτυχία; Μα φυσικά μοίρασμα, αγάπη, αποδοχή και σεβασμός, κατανόηση, αλληλοϋποστήριξη, αλληλοβοήθεια, συμπόρευση, αμοιβαία ειλικρίνεια, ουσιαστικό ενδιαφέρον και προσοχή. Η ευτυχία είναι το οξυγόνο της ζωής και ο τροφοδότης της. Είναι το χαμόγελο και η χαρά που προκύπτει από τα απλά και καθημερινά, τα ανούσια φαινομενικά κι όμως στην πράξη άκρως ουσιαστικά.

Για μια ιστορία ευτυχίας κάνει λόγο στο νέο της βιβλίο η πολυγραφότατη και αγαπημένη των αναγνωστών συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα, με τίτλο «Το χρώμα του έρωτα», που κυκλοφόρησε αρκετά πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ψυχογιός», για να ενισχύσει με την πένα της όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω και ακόμα περισσότερα. Πιο συγκεκριμένα, κάνει λόγο για την ευτυχία που διεκδίκησε με σθένος, πείσμα και αυτοθυσία μια εγκαταλελειμμένη, αγνή κι ονειροπόλα ψυχή, που όμως τελικά ατύχησε στην προσπάθειά της να την κατακτήσει, παρόλο που με τη δική της συμβολή κατάφερε κάτι άλλο, εξίσου όμορφο και σημαντικό, να εξασφαλίσει την ευτυχία σε πολλούς άλλους ανθρώπους, έστω και εν αγνοία της.

Η ηρωίδα Αλίκη φαινομενικά είναι μια ευτυχισμένη, αξιοζήλευτη και πολύ τυχερή γυναίκα. Όχι μόνο γεννιέται πλούσια, αλλά από πολύ νεαρή ηλικία καταφέρνει επίσης να ενώσει τη ζωή της με έναν άντρα όμορφο, πετυχημένο επαγγελματικά, ποθητό και αρκετά φιλόδοξο. Μόνο που ο έρωτας πολλές φορές ξεγελά το μυαλό. Κι ενώ έχει κάνει αισθητή την παρουσία του στο προσκήνιο, ενώνοντας δύο νεαρές ψυχές με υποσχέσεις και λόγια αγάπης, στην πορεία της ένωσης αυτής μόνο τη σκιά του αφήνει να αιωρείται τριγύρω του, για να τροφοδοτεί την πλάνη στους ανυποψίαστους συγγενείς και να καρπώνεται ανεμπόδιστα με τη βοήθειά της τα πλούσια οφέλη της.

Η συνταγή της ευτυχίας αποδεικνύεται ανεπιτυχής, μα η Αλίκη βρίσκεται πια εγκλωβισμένη σε έναν γάμο από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει. Με έναν άντρα αρκετά χειριστικό, κακοποιητικό και επικίνδυνο, απόμακρο, διπρόσωπο και εγωκεντρικό, η μοναξιά εντός της ριζώνει για τα καλά. Η τυχαία συνάντησή της με έναν έγχρωμο άντρα, τον Χακίμ, αποτελεί σταθμός στη ζωή της και αφορμή για να δει τα πράγματα γύρω της διαφορετικά, μα και πιο προσεκτικά. Ναι, υπάρχει ευτυχία, θα διαπιστώσει. Βρίσκεται στα απλά και ταπεινά, στα αυθόρμητα και άκρως αληθινά. Υπάρχει ο έρωτας με την πρώτη ματιά, θα αισθανθεί, υπάρχει η αγάπη χωρίς εκμετάλλευση, υπάρχει το μοίρασμα χωρίς κρυφές προσδοκίες. Μόνο που όλα απαιτούν θυσίες και προπαντός ειλικρίνεια. Γιατί όταν το ψέμα χρησιμοποιηθεί για να προστατέψει την ομορφιά της στιγμής, τότε όλα ανατρέπονται γρήγορα και οδηγούν στην καταστροφή. Κι έτσι, ξεκινά πάλι το κακό.

Η Αλίκη βρίσκει τον έρωτα εκεί που δεν το περιμένει, όμως τον χτίζει πάνω σε ψέματα, παρασυρμένη από τον φόβο της ήττας και της μη αποδοχής. Το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενο, αν και όχι αποδεκτό. Τότε ακριβώς ο πόνος γίνεται βάσανο και η ψυχή της σκοτεινιάζει περισσότερο, αυτή τη φορά επικίνδυνα. Η συγγραφή έρχεται στη ζωή της αυθόρμητα και εξελίσσεται σε βάλσαμο, μια και καλείται να αποκαταστήσει το λάθος που έπραξε άθελά της και να φέρει το τέλος που η ίδια επιθυμεί στην ερωτική της ιστορία, την όμορφη ζωή που της υποσχέθηκε η ένωση, αυτή που τελικά δεν καταφέρνει να ζήσει στην πραγματικότητα, καθώς την προλαβαίνει ο ξαφνικός θάνατος. Είναι φόνος για την ακρίβεια, θα αποδειχτεί μετά από έρευνα, μα ο φονιάς δεν είναι αυτός που όλοι υποψιάζονται.

Η κλοπή της πνευματικής της ιδιοκτησίας ανατρέπει τα δεδομένα στη συνέχεια, μα και πάλι η αλήθεια δεν είναι τόσο αποκαλυπτική για να ξεσκεπάσει το μυστήριο που σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης πλανάται επιτηδευμένα, καθιστώντας την πλοκή της ιστορίας του βιβλίου όχι απλά έξυπνη και πρωτότυπη, συναρπαστική και συγκινητική, κινηματογραφική και ελκυστική, αλλά ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα, καθηλωτική και άκρως ανατρεπτική.

Ποιος είναι ο δολοφόνος της Αλίκης; Γιατί ο έρωτας δεν αρκεί από μόνος του για να ενώσει τις καρδιές των ανθρώπων; Πόσες αποδείξεις και πόσες ακόμα θυσίες χρειάζονται για να εξιλεωθούν οι αμαρτίες του παρελθόντος; Ποια εγκλήματα απαιτούν την τιμωρία και ποια όχι απαραίτητα; Πώς κερδίζεται η ευτυχία στο τέλος; Τι οδηγεί στη δικαίωση;

Ένα καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με γλώσσα μεστή, περιεκτική, ρεαλιστική φυσικά και ιδιαίτερα φροντισμένη, με πολλές χωροχρονικές εναλλαγές στο περιεχόμενό της ιστορίας για περισσότερη αγωνία και μυστήριο, που μιλά αρκετά έντονα στην καρδιά του αναγνώστη και του περνά πληθώρα μηνυμάτων για συγκεκριμένο λόγο και σκοπό. Πρόκειται για μηνύματα εντελώς αντιρατσιστικά, που καταρρίπτουν σαφέστατα αρρωστημένες προκαταλήψεις και στερεότυπα που ακόμα και σήμερα επικρατούν παρότι δε θα έπρεπε. Παράλληλα πρόκειται για μηνύματα που εξυψώνουν την αξία της αγάπης, της συγχώρεσης και των δεύτερων ευκαιριών στον άνθρωπο, αφού αυτά τελικά θα αποδείξει η συγγραφέας ότι αποτελούν και το κλειδί για την διεκδίκηση της εσωτερικής γαλήνης και της ευτυχίας του.

Με μια υπέροχη ανάγλυφη κόκκινη καρδιά να κοσμεί το εξώφυλλό του, το νέο κοινωνικού και αισθηματικού περιεχομένου βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα «Το χρώμα του έρωτα» συστήνεται ανεπιφύλακτα για ανάγνωση. Ας είναι καλοτάξιδο!