Ο Θωμάς Αρβανίτης πολιτογραφείται μουσικός, καθώς αισθάνεται ότι αυτή την τέχνη αγαπά να υπηρετεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Παράλληλα είναι και δάσκαλος ντραμς, ραδιοφωνικός παραγωγός, αλλά και συγγραφέας. Μόλις λίγους μήνες πριν κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μετρονόμος» το πρώτο του βιβλίο, βιωματικού χαρακτήρα, με τίτλο «Μια ροκεντρόλ ιστορία». Σήμερα φιλοξενείται στις Τέχνες για να μας μιλήσει όχι μόνο γι' αυτό, αλλά και για την αφορμή που στάθηκε η ευκαιρία να χαράξει πρόσφατα μια νέα πορεία στη ζωή του παράλληλη με την πορεία της μουσικής του κατεύθυνσης, αυτήν της συγγραφής. Ας δούμε τι έχει να μας πει.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Αρβανίτη, τι σημαίνει για εσάς συγγραφή; Δεδομένου ότι πρόσφατα αποκτήσατε την ιδιότητα του συγγραφέα, τι είναι αυτό που σας ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση; Μία απόπειρα αποτύπωσης στιγμών που επιθυμείτε να παραμείνουν αναλλοίωτες στον χρόνο ή και κάτι άλλο;
Θα έλεγα περισσότερο η συνθήκη παρά οτιδήποτε άλλο. Θεωρώ πως αν δεν συνέβαινε ο covid, ο εγκλεισμός, η απώλεια των συναυλιών και η περίσσεια χρόνου που ξαφνικά προέκυψε, τούτη η απόπειρα συγγραφής δεν θα ήταν εφικτή. Η ανάγκη δημιουργίας και έκθεσης βρήκαν ένα εναλλακτικό κανάλι να διοχετευτούν.
Έχετε διαγράψει μια μακρά πορεία στη μουσική ως μουσικός, δάσκαλος ντραμς, αλλά και ραδιοφωνικός παραγωγός. Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό, αυτό που επιθυμεί να σας γνωρίσει με τη νέα σας ιδιότητα ως συγγραφέας;
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν έχω συνειδητοποιήσει την καινούργια μου ιδιότητα και περισσότερο αισθάνομαι μουσικός παρά οτιδήποτε άλλο.
Είναι η έμπνευση ο κινητήριος μοχλός για τη δημιουργία ή δεν είναι πάντα απαραίτητα αναγκαία η παρουσία της; Ποια η προσωπική σας γνώμη και άποψη;
Παραπάνω, καθόλου τυχαία, χρησιμοποίησα την λέξη ανάγκη όπως κάνω και στο κεφάλαιο «Περί Ονοματοδοσίας». Η έμπνευση ισούται με μια στιγμή μεταφυσικού χαρακτήρα, μια ιδιότυπη γέννα που προκύπτει αφ’ εαυτής και εκτονώνεται, ολοκληρώνεται, στο δικό της εννιάμηνο.
Ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν, κάθε φορά που βλέπετε ένα έργο σας, μικρό ή μεγάλο, να ολοκληρώνεται;
Το συναίσθημα είναι απλό, δεν μπορώ να το διαχειριστώ…
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Η άποψή μου είναι πως αν δεν σου αρέσει πολύ κάτι ως δέκτης, δεν το αντιστρέφεις ως πομπός και εξηγούμαι. Αν δεν ακούς συνέχεια μουσική και πηγαίνεις αβέρτα σε συναυλίες δεν ποθείς να γίνεις μουσικός. Αν δεν είσαι βιβλιοφάγος…
Από τη μικρή προσωπική εμπειρία που έχετε στον χώρο των γραμμάτων θεωρείτε ότι υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για τη συγγραφή ενός βιβλίου; Ποιο βιβλίο χαρακτηρίζεται ποιοτικά καλό κατά τη γνώμη σας και τι είναι αυτό που συμβάλει κυρίως στην επιτυχία του;
Επιτρέψτε μου να γενικεύσω το επιμέρους. Σε όλες τις μορφές τέχνης αν δεν υπάρχει ψυχούλα το πράμα δεν προχωράει. Όσο για το ποιο βιβλίο είναι καλό ή όχι ο αναγνώστης είναι ο μόνος φερέγγυος κριτής. Άλλωστε κάθε πόνημα τέχνης μετά την δημιουργία του θεωρώ πως ακολουθεί αυτόνομη πορεία…
Συγγραφή, ραδιόφωνο και μουσική. Πώς συνδυάζονται αυτές οι ενασχολήσεις μεταξύ τους; Η μία συμπληρώνει την άλλη και με ποιο τρόπο;
Σαφώς! Είναι κομμάτια του ίδιου παζλ που λέγεται διαφορετικές εκφάνσεις αυτοέκφρασης σε αυτό που ορίζεται ως τέχνη της μουσικής.
Η συγγραφή οδηγεί στο κατώφλι της έκδοσης το βήμα ενός δημιουργού ή μπορεί και όχι; Στη δική σας περίπτωση για παράδειγμα, υπήρξε αυτό βασική προϋπόθεση για να ξεκινήσετε να γράφετε και γιατί;
Όταν ξεκίνησα να γράφω απλά έκανα την ψυχοθεραπεία μου στο διάστημα της καραντίνας. Βέβαια στο υλικό έγινε επεξεργασία σε βάθος τριετίας. Πιστέψτε με όμως, δεν με ένοιαζε, δεν με αφορούσε και κυρίως ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια.
Τον Μάιο του 2025, κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο, βιωματικού χαρακτήρα, με τίτλο «Μια ροκεντρόλ ιστορία» από τις εκδόσεις «Μετρονόμος». Περιλαμβάνει ωστόσο πολλές ιστορίες στις εσωτερικές του σελίδες και όχι μία όπως μαρτυρεί ο τίτλος του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρόκειται για παραπληροφόρηση ή εννοείται κάτι άλλο που θα διαπιστώσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το περιεχόμενο του βιβλίου σας;
Οι ιστορίες λειτουργούν σε δύο επίπεδα. Το πρώτο είναι πως ο αναγνώστης μπορεί να τις διαβάσει με τυχαία σειρά και να έχει ροή και συνέχεια μιας και είναι αυτόνομες. Όσο όμως συνεχίζει φαντάζομαι θα διαπιστώσει μια ευρύτερη εικόνα και προβληματική.
Μιλήστε μας για τις ιστορίες του βιβλίου σας περιληπτικά. Είναι αυτοτελείς ιστορίες;
Έχουν κάποιον κοινό παρονομαστή κι αν ναι ποιος είναι αυτός; Πρόκειται ουσιαστικά για την περιδιάβαση μιας μπάντας στην ελλαδική επικράτεια και αυτός είναι ο κοινός παρανομαστής. Όλα τα καλά αλλά κυρίως τα ευτράπελα που τους συμβαίνουν στο δρόμο, τις εμφανίσεις, μετά τις εμφανίσεις... Με αυτό σαν αφορμή όμως το βιβλίο πλατειάζει και σε όμορα χωράφια εκφράζοντας σκέψεις και οπτικές.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για το βιβλίο σας; Τι υποδηλώνει;
Αν και ο πρώτος τίτλος που προέκυψε ήταν ανθρωπογεωγραφία του ροκεντρολ, χρησιμοποίησα τελικά τον συγκεκριμένο μιας και τον θεωρώ αντιπροσωπευτικό του περιεχομένου.
Πρόκειται για μια φράση από μια πρόζα του Ζωρζ Πιλαλί που περιέχεται στη ζωντανή ηχογράφηση «Στην ξέρα Και Στην Άπνοια». Άλλωστε το βιβλίο έχει πολλές αναφορές σε αυτόν όπως και σε άλλες μορφές του ελληνόστιχου ροκ.
Τι σας ενέπνευσε περισσότερο για να προβείτε στη συγγραφή των ιστοριών που αφηγείστε;
Η αίσθηση (ή ψευδαίσθηση) πως αν κάποιος τις διαβάσει θα χαμογελάσει, θα περάσει όμορφα, θα ταξιδέψει ωσάν σε road trip στην χώρα μας και ενδεχομένως θα προβληματιστεί ευχάριστα.
Οι ιστορίες σας περιέχουν στοιχεία μυθοπλασίας ή στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σε αληθινά γεγονότα και πρόσωπα;
Κατά βάση πρόκειται για αληθινές ιστορίες χωρίς όμως να αποκλείονται και κάποιες πινελιές μυθοπλασίας.
Σαφώς και περνάτε ξεκάθαρα μηνύματα μέσα από τις ιστορίες σας, παρότι ο σκοπός σας δεν είναι αυτός. Στόχος σας είναι να μιλήσετε για τα καλά και τα άσχημα του «επαγγέλματος» του μουσικού, για τις θετικές και αρνητικές εμπειρίες μιας μπάντας που υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει στα μουσικά δρώμενα του τόπου μας. Πόσο δύσκολο είναι αυτό στην Ελλάδα του σήμερα;
Είναι μάλλον πιο εύκολο από παλιότερες δεκαετίες γιατί πολύ απλά υπάρχουν περισσότεροι χώροι για πρόβες, για εμφανίσεις και γιατί πλέον μέσω του διαδικτύου είναι πιο εύκολο να γνωρίσει την μουσική σου ο εν δυνάμει ακροατής σου. Αν και νομίζω πως ανεξαρτήτως χωροχρονικού αν κάτι είναι καλό, αργά ή γρήγορα ο κόσμος το αγκαλιάζει και το αναδεικνύει. Άλλωστε δεν είναι η κορυφή που μετρά αλλά ο δρόμος…
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας; Μπορεί εκτός από τους ενήλικες να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Το rock’n’roll είναι βρώμικο εξ ορισμού και δεν αφορά clean-cut τοποθετήσεις. Αφορά τους αιώνιους εφήβους (ναι, τους φίλους του Πήτερ Παν) και όχι ενήλικους.
Μιλήστε μας για τη μέχρι τώρα συνεργασία σας με το εκδοτικό σας σπίτι, τις εκδόσεις «Μετρονόμος». Θεωρείτε σημαντική και καθοριστικής σημασίας τη συμβολή του εκδοτικού σας οίκου για την καλύτερη και επιτυχέστερη προώθηση του βιβλίου σας;
Έχω μηδενική εμπειρία στο συγκεκριμένο χώρο για να είμαι ειλικρινής. Όσον αφορά όμως στον ανθρώπινο παράγοντα, την αντιμετώπιση και κυρίως την κατανόηση αυτού που ήθελα και προσπάθησα να επικοινωνήσω ως μήνυμα μέσω του βιβλίου, το οποίο αβίαστα αγκάλιασε ο εκδοτικός, είμαι πλήρως καλυμμένος.
Επόμενα συγγραφικά σχέδια κάνετε; Αν ναι, είναι ανακοινώσιμα; Να περιμένουμε κάποιο νέο βιβλίο σας προσεχώς;
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει κάτι στα σκαριά. Αλήθεια είναι επίσης πως σε συζητήσεις με οικείους μου που εμπιστεύομαι την άποψή τους, έχω φάει cancel από τον τίτλο ακόμα. Οψόμεθα συνεπώς…
Μια ευχή σας για το μέλλον που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί, είτε στο κοντινό είτε και στο πιο μακρινό μέλλον, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή;
Παγκόσμια κοινωνική επανάσταση με στόχο την αναδιανομή του πλούτου και σεβασμό στο σπίτι μας, την Γη.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Αν και έγινε one take από το κινητό μου νομίζω πως περνάει τον πήχη.
Κύριε Αρβανίτη, σας ευχαριστώ πολύ για την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας και σας εύχομαι από καρδιάς κάθε επιτυχία στη μουσική και συγγραφική σας δραστηριότητα. Καλοτάξιδο το βιβλίο σας και καλοδιάβαστο!
Εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο, τη διάθεση και την φαιά ουσία…
Βιογραφικό:
Ο Θωμάς Αρβανίτης γεννήθηκε το 1974 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Πολιτογραφείται μουσικός. Ιδρυτικό μέλος της Μαύρης Μαγιονέζας με την οποία συνυπήρξε για δώδεκα χρόνια. Επί τέσσερα χρόνια ένωσε τις δυνάμεις του με τους Grimes ενώ τα τελευταία δεκαπέντε φτιάχνει μουσικές με τους Banksters. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα μουσικά projects από pop, latin, jazz, έως κλασσική - παραδοσιακή και παιδικό βιβλίο. Δάσκαλος ντραμς και απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής με εικοσαετή θητεία στα ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης (89 Rasinbow, 1055 Rock, Velvet 96.8), αλλά και voice over artist. Αυτή είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα.
0 Σχόλια