Αύγουστος
(Ακροστιχίδα)
Απόψε τη νύχτα μ’ ανάβεις φωτιές.
Ύψωσε στ’ όνειρο, φεγγάρι μου, κι έλα!
Γαλήνη να στρώσεις στο βλέμμα μου.
Ο νους μου να πάψει να ουρλιάζει.
Υπόγεια κυλούν στην ψυχή τόσα δάκρυα.
Στέρεψε πια κι η ευχή να ξανάρθεις.
Τώρα η μνήμη μου βουτά μες στ’ απύθμενο.
Ο πυρετός με τυλίγει και πάλι.
Στο προσκεφάλι μου εσύ... Χαλάλι!»
Φωτογραφία:
: Ένα ποίημα της Στέλλας Πετρίδου){kind=link}
0 Σχόλια