Γράφει ασταμάτητα και το μεγαλύτερο μέρος του έργου της παραμένει ανέκδοτο. Η συγγραφέας Ελένη Σίντου φιλοξενείται σήμερα στις Τέχνες και μας μιλά για το νέο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής» και φέρει τον τίτλο «Αδαμάντινα τείχη, Φιανκέτο».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Σίντου, καλώς ήρθατε για ακόμα μια φορά στις Τέχνες. Και βέβαια, δεν είστε μόνη. Μαζί σας φέρνετε το νέο σας βιβλίο, που κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Καλώς βρεθήκαμε ξανά! Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία. Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη. Για εμένα ήταν ένα στοίχημα, να καταφέρω να γράψω και τα δύο βιβλία σε σύντομο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε οι αναγνώστες να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας.
Τελικά, η συγγραφή στη ζωή σας επιμένει να πρωταγωνιστεί. Σωστά;
Επιμένει αυστηρά. Παρ’ όλο που ο χρόνος μου είναι περιορισμένος, μιας και είμαι μητέρα δύο μικρών κοριτσιών, δε μπορώ να φανταστώ καμία ημέρα δίχως να γράψω, έστω λίγες γραμμές. Είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία για εμένα. Με χαλαρώνει, με αναζωογονεί, με βοηθάει ν’ ανταπεξέρχομαι στην καθημερινότητα.
Αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε με τρεις λέξεις τον εαυτό σας, ποιες θα ήταν αυτές;
Ονειροπόλος, ενθουσιώδης, μεθοδική.
Κι αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε με τρεις λέξεις το έργο σας συνολικά, ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούσατε;
Τολμηρό, συναισθηματικό, πρωτότυπο.
Έχει απήχηση το έργο σας στο αναγνωστικό κοινό; Είστε ικανοποιημένη απ’ αυτήν ή προσδοκείτε το κάτι παραπάνω;
Η απήχηση είναι περισσότερη από αυτή που ανέμενα, όταν και ξεκίνησα να γράφω τα Αδαμάντινα Τείχη, δε θα μπορούσα παρά να είμαι λοιπόν απόλυτα ικανοποιημένη και ευγνώμων. Επίσης, τον τελευταίο καιρό δέχομαι μια πρωτόγνωρη επίθεση αγάπης και στήριξης από τους Ουκρανούς/ Ουκρανές, που διαμένουν στη χώρα μας και νιώθω μια ολοκλήρωση. Η οπτική τους διαφέρει σημαντικά από τη δική μας. Για εκείνους το βιβλίο δεν είναι άλλο ένα κατασκοπικό- αισθηματικό μυθιστόρημα, είναι κάτι παραπάνω.
Έχετε λάβει κριτικές για το έργο σας; Τις λαμβάνετε υπόψη;
Φυσικά και έχω λάβει κριτικές αλλά και απόψεις αναγνωστών. Για εμένα έχουν την ίδια βαρύτητα και σημασία. Όλες οι κριτικές είναι καλοδεχούμενες και με βοηθάνε στο να γίνομαι καλύτερη.
Είναι η φαντασία καθοριστικός παράγων για τη δημιουργία; Ποια η γνώμη σας;
Η φαντασία για εμένα αποτελεί καταλύτη. Παίζει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή μου. Δίχως αυτή, όλα όσα έχουμε στο μυαλό μας, δεν θα μπορούσαν να πάρουν μορφή και υπόσταση. Ενστερνίζομαι απόλυτα τη φράση του Άλμπερτ Αϊνστάιν: "Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση."
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Σίγουρα το βιβλίο έχει χάσει πολύ έδαφος και είναι δύσκολο να ανακτηθεί. Το διαδίκτυο καλπάζει αγέρωχο και καπελώνει όλο και περισσότερες συνήθειες του ανθρώπου. Θεωρώ όμως πως εκτός από το διαδίκτυο αυτό καθ’ αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει και η κακή κατάσταση της οικονομίας. Είναι ένας φαύλος κύκλος.
Τι παίζει σημαντικότερο ρόλο στην εμπορικότητα ενός βιβλίου, η θεματολογία του, το είδος του ή το όνομα του συγγραφέα που το συνοδεύει;
Το όνομα του συγγραφέα και το brand του εκδοτικού πιστεύω παίζουν καθοριστικό ρόλο. Σε δεύτερη μοίρα το είδος και η θεματολογία.
Το νέο σας βιβλίο κυκλοφόρησε το 2023 από τις εκδόσεις «Ελκυστής» και φέρει τον τίτλο «Αδαμάντινα τείχη, Φιανκέτο». Πρόκειται όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλό του για τη «δεύτερη περιπέτεια της ψυχρής σκύλας που αντικατοπτρίζει το status quo των καιρών μας». Τι εννοείτε με αυτό;
Βρισκόμαστε πλέον στο έτος 2024 και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, διεξάγονται δύο πόλεμοι. Ο ένας μάλιστα στην καρδιά της Ευρώπης. Δεν είμαι διεθνολόγος, μήτε πολεμικός αναλυτής αλλά θεωρώ πως η υπάρχουσα τάξη των πραγμάτων δεν θα αλλάξει ούτε μετά τη λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Αντιθέτως μια χώρα, η Ουκρανία στη συγκεκριμένη περίπτωση, που θα βγει από έναν πόλεμο διαρκείας θα βρεθεί μπροστά σε πολιτικά διλήμματα, ξένους σωτήρες και πολλούς μνηστήρες. Αναμφίβολα, είναι μια χώρα σε κομβικό σημείο της Ευρώπης, με τεράστια λιμάνια και άπειρο πλούτο. Η αλλαγή στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι καθίσταται πλέον δεδομένη και όπως αναφέρει ο Ιωάννης Παπαφλωράτος, σύμφωνα με πολλούς μελετητές ο κόσμος εισήλθε στη μετα ψυχροπολεμική εποχή. Οι ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία και η ανεξαρτησία των χωρών είναι μια οφθαλμαπάτη. Όλα θυσιάζονται στον βωμό της εδαφικής κυριαρχίας και της οικονομίας.
Πώς προέκυψε το δεύτερο μέρος του τίτλου του βιβλίου σας;
Αντιλαμβανόμενη πόσο αγάπησα το έργο μου γενικά και κυρίως τους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν, ήθελα να δώσω μια νέα διάσταση, μια εξέλιξη στους ήρωες αυτούς. Επίσης το γεγονός πως ο πόλεμος, στην Ουκρανία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως να παρατηρούμε κάποια βελτίωση και προσπάθεια για συμβιβαστική λύση ενώ χιλιάδες Ουκρανοί θυσιάζονται στον βωμό των συμφερόντων των ισχυρότερων, δεν θα μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητη. Ουσιαστικά προέκυψε αυθόρμητα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του πρώτου βιβλίου.
Ποια υπήρξε η αφορμή για τη συγγραφή του;
Η αφορμή παραμένει η ίδια. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι θλιβερές απώλειες του. Ας μην ξεχνάμε πως τελευταία φορά που βομβαρδιζόταν μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες ήταν στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, από τους Ναζί. Είναι αναπόφευκτες οι συγκρίσεις νομίζω. Τα Αδαμάντινα Τείχη και Αδαμάντινα Τείχη- Φιανκέτο είναι δύο βιβλία, τα οποία έγραψα, για να εκφράσω την αμέριστη συμπαράσταση μου στον Ουκρανικό λαό.
Μιλήστε μας για το περιεχόμενο της ιστορίας σας.
Το Φιανκέτο, είναι και αυτό ένα spy fiction μυθιστόρημα (όπως τα Αδαμάντινα Τείχη) με δόσεις πολιτικού θρίλερ. Πρωταγωνιστούν τα ίδια πρόσωπα αλλά με φόντο τη Μεταπολεμική Ουκρανία. Η «ψυχρή σκύλα» επιστρέφει στο Τσερνίχιβ και το Κίεβο για να ζήσει τον έρωτας της με τον Oleksandr Mihailovits αλλά θα έρθει αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις και εχθρούς. Αναπόφευκτα οι συγκρούσεις είναι πολλές και ο συναισθηματικός της κόσμος αρκετά ασταθής. Τα ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ θα πέσουν κι εκείνη θα κληθεί, να σηκώσει ένα μικρό τείχος (fianchetto- Ιταλικά).Ποιός είναι άραγε ο χειρότερος εχθρός; Ένας εισβολέας; Ένας εσωτερικός πολιτικός αντίπαλος; Ένας φίλος; Ένας εραστής; Αυτά και πολλά ακόμη, θα κληθεί να απαντήσει η αγαπημένη μου Bell.
Πόσο χρόνο σας πήρε για τη συγγραφή του βιβλίου σας αυτού;
Τρείς μήνες και λίγο. Θυμάμαι, έπαιρνα τα τετράδια μου (γράφω πάντα χειρόγραφα το αρχικό κείμενο) στη δουλειά, έβαζα ακουστικά και έγραφα ασταμάτητα.
Θα πλαισιώσουν κι άλλα βιβλία τη σειρά «Αδαμάντινα τείχη»;
Έχω ξεκινήσει το τρίτο και τελευταίο μέρος αλλά αυτή τη φορά θα μου πάρει λίγο περισσότερο χρόνο να το ολοκληρώσω. Εύχομαι και ελπίζω στις αρχές του 2025, να συζητάμε για αυτό.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο; Μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Απευθύνεται σε ενήλικες και μόνο.
Εκδόσεις «Ελκυστής» ξανά. Να φανταστώ ότι είστε αρκετά ικανοποιημένη από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας;
Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη και σας ευγνωμονώ , που μου δίνετε την ευκαιρία να τους ευχαριστήσω δημόσια από εδώ.
Μια ευχή σας για το μέλλον που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;
Η πιο σημαντική ευχή είναι να λήξουν οι εχθροπραξίες σε δεύτερη μοίρα θα ήθελα να μεταφραστούν τα βιβλία μου στην Ουκρανική γλώσσα.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από κάθε βιβλίο σας.
ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ
Η νύχτα πέρασε μαρτυρικά, καθώς οι επιθέσεις, ακόμη και στο κέντρο της πόλης, συνεχίστηκαν ασταμάτητα. Η Emma δεν έκλεισε μάτι∙ παρακολουθούσε στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης τις εξελίξεις. Είχε συγκλονιστεί από τη βαρβαρότητα. Μία είδηση πως οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν χτυπήσει ένα ογκολογικό νοσοκομείο στη Μελιτόπολη είχε καρφωθεί στο μυαλό της. Έκανε εικόνα μικρά παιδιά και γονείς να τρέχουν πανικόβλητοι για να σωθούν από ένα καινούργιο τέρας. Ο Oleksandr, από την άλλη, έδειχνε αμετανόητος, αρνούμενος κάθε προσφορά ασύλου. Πλέον ήταν όλα μετέωρα. Έστρεψε το βλέμμα της στο laptop. Είχε ένα μήνυμα από την υπηρεσία. Έριξε μία γρήγορη ματιά στον Mike που κοιμόταν και το άνοιξε. Ξεκίνησε να διαβάζει προσηλωμένη. Οι πληροφορίες που είχαν συλλέξει οι συνάδελφοί της στην άλλη πλευρά της χώρας έλεγαν πως στη μάχη είχαν ριχθεί, ύστερα από εντολή του Ρώσου προέδρου, σχεδόν δέκα χιλιάδες Τσετσένοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι είχαν έναν και μόνο στόχο: τον Mihailovits. Συνέχισε την ανάγνωση, στο τέλος της οποίας υπήρχε ημερήσια αναφορά για τις απώλειες που είχαν υποστεί Ουκρανοί. Είχαν χαθεί σαράντα άρματα μάχης, πέντε αεροπλάνα, τρία ελικόπτερα ανεφοδιασμού και σχεδόν τριακόσια πενήντα τεθωρακισμένα. Ευτυχώς, το πλήγμα ήταν μικρό.
ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ-ΦΙΑΝΚΕΤΟ
Χτύπησε δυνατά τα χέρια στο τιμόνι και τερμάτισε το κοντέρ. Υπολόγισε πως χρειαζόταν ένα τέταρτο έως ότου να φτάσει στην πρωτεύουσα. Δεν άντεχε άλλο την άγνοια. Πληκτρολόγησε στο κινητό τον αριθμό του Mike, το είχε όμως απενεργοποιημένο. Αυτό ήταν πολύ κακό σημάδι. Εστίασε όλη την προσοχή στον δρόμο κάνοντας μία ακόμα προσπάθεια να επικοινωνήσει. Ξανά τίποτα.
«Είμαστε στην πρεσβεία. Οι παλμοί του έχουν ελαττωθεί πολύ. Δεν έχει επαφή με το περιβάλλον», είπε η Jenna, δίνοντάς της άλλο ένα χτύπημα.
Ένα λεπτό αργότερα μπήκε στο Κίεβο και η φωνή του Jonathan την αφύπνισε ευχάριστα.
«Emma, είσαι εντάξει;»
«Ναι, φτάνω στην πρεσβεία. Έχω χάσει επικοινωνία με τους υπόλοιπους. Πες μου πως έχεις νέα!» απάντησέ με μία ανάσα και έστριψε δεξιά δίχως να τσεκάρει τους καθρέφτες.
«Δεν...» πήρε μία βαθιά ανάσα και συνέχισε... «Δεν πρόλαβαν να φύγουν, τους χτύπησε ένα drone τα ελικόπτερα και το πεζικό. Φόρτωσαν εξοπλισμό στα οχήματα, αλλά δε βγήκαν ποτέ, δεν έχω καμία επικοινωνία. Οι εγκαταστάσεις από τον δορυφόρο φαίνονται ολοκληρωτικά κατεστραμμένες».
«Έχω την αίσθηση πως μου κρύβεις και κάτι ακόμη», είπε και έσφιξε τους μύες του προσώπου της.
«Έγινε μία τεράστια έκρηξη στην Πολτάβα…»
Το Audi μόλις είχε μπει στον προαύλιο χώρο της πρεσβείας. Φρέναρε απότομα και επεξεργάστηκε όλες τις πληροφορίες. Σφίχτηκε για να συγκρατήσει τα δάκρυα.
«Δεν έχω χρόνο για αυτό τώρα. Πρέπει να βρω τον Adam», μουρμούρισε κλαίγοντας, μιας και όλες της οι προσπάθειες να μη λυγίσει είχαν αποβεί άκαρπες.
Κυρία Σίντου, σας ευχαριστώ και πάλι για την κουβέντα μας και σας εύχομαι καλή και δημιουργική συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την απολαυστική συνέντευξη και τη θερμή φιλοξενία!
Βιογραφικό:
Η Ελένη Σίντου γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πληροφορική και ΜΜΕ στο ΑΤΕΙ Πάτρας (Παράρτημα Πύργου).
Έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λυκόφως το πρώτο της μυθιστόρημα, της σειράς “Τα δαιμόνια της φύσης”, με τίτλο “Αρλίν”. Τον Μάρτιο του 2023 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ελκυστής το μυθιστόρημα “Αδαμάντινα Τείχη”. Έχει συγγράψει δέκα μυθιστορήματα τα οποία παραμένουν ανέκδοτα.
Επίσης, παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας του φανταστικού, το Master Class Συγγραφής του Κώστα Κρομμύδα, όπως επίσης και το σεμινάριο «Εγκληματολογία: στο μυαλό ενός δράστη» του ΚΕΔΙΒΙΜ Παντείου. Αγαπά και θαυμάζει τον Τόλκιν, τον John Verdon και τη σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία.
0 Σχόλια