Είναι νέα, ταλαντούχα, όμορφη, με αρκετές αξιόλογες συμμετοχές στο χώρο και πολλά υποσχόμενη. Παρόλη την κρίση που βιώνει ο κλάδος της τον τελευταίο καιρό, εξακολουθεί και αισιοδοξεί προγραμματίζοντας προσεκτικά τα επόμενα καλλιτεχνικά της βήματα. Μιλάμε για την ηθοποιό Φωτεινή Λεβογιάννη, που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Βιογραφικό:
Η Φωτεινή Λεβογιάννη σπούδασε στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Αθηνών Γ. Κιμούλη. Παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια σύγχρονου χορού, αλλά και φωνητικής.
Έχει πάρει μέρος μέχρι τώρα
στον κινηματογράφο, στις ταινίες:
«Πρόγευμα», (Σκηνοθεσία Γ. Πρίτσκας - Σ. Καρπάς), 2018
«Μπλε Βασίλισσα», (Σκηνοθεσία Α. Σιπσίδης), 2017
«Αν ήταν νόμιμος ο βιασμός», (Σκηνοθεσία Α. Σιπσίδης), 2013
«Adialogue», (Σκηνοθεσία Κ. Φραγκούλης), 2012
«BloodyMerryChristmas», (Σκηνοθεσία Γ. Καστέλλης - Μ. Φελάνης), 2012
στο θέατρο, στις παραστάσεις:
«Φάκ Λάϊφσταϊλ», Μαίρης Μαραγκουδάκη (Σκηνοθεσία Μ. Μαραγκουδάκη), Studio της Oδού Πλαταιών
«Αναμείνατε στο ακουστικό σας», HalSalwen (Σκηνοθεσία Γ. Δρίτσας), Φεστιβάλ δρόμου - Θέατρο Πάρκ
«Οιδίπους Τύραννος», Σοφοκλής, (Σκηνοθεσία Γ. Κιμούλης), Επίδαυρος - Περιοδεία
και στην τηλεόραση, στις σειρές:
«Τέσσερις», (Σκηνοθεσία Χ. Παπακαλιάτης - Σ. Κωνσταντινίδης), MEGA 2010
«Σε είδα», (Σκηνοθεσία Λ. Χαρίτος), ALPHA 2008
Πότε μπήκε το μικρόβιο της υποκριτικής μέσα σας; Ήταν κάτι που σας ακολουθούσε από παιδί;
Από την ώρα που ήρθα σε επαφή με το σινεμά, πράγμα που μου συνέβη σε πολύ μικρή ηλικία, ένιωσα πως εκεί υπήρχε ένα πεδίο που ήθελα να εξερευνήσω.
Υπήρξαν άνθρωποι που προσπάθησαν να σας αποθαρρύνουν από την απόφασή σας να γίνετε ηθοποιός;
Οι γονείς μου, ίσως, υπήρξαν ελαφρώς διστακτικοί στην αρχή, ωστόσο, όταν έγινε σαφές πως αυτό ήταν που πραγματικά ήθελα να κάνω, με υποστήριξαν.
Θεωρείτε πως ο χώρος, στον οποίο κινείστε, δίνει ευκαιρίες στους νέους καλλιτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους ή πρέπει να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, περισσότερο περίπλοκοι, για να επιτύχουν στην καριέρα τους και να αναγνωριστεί η αξία τους;
Θεωρώ πως σε κάθε χώρο, πολλοί και περίπλοκοι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στην επιτυχία κάποιου. Τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά σε κανένα επαγγελματικό πεδίο. Πάντα η επιτυχία είναι συνάρτηση κι άλλων παραγόντων, πέραν του ταλέντου και της δουλειάς, με κυριότερο την τύχη. Ευκαιρίες, όμως, υπάρχουν παντού. Κι αυτός ο χώρος, ειδικά, προσφέρεται και για να τις δημιουργήσεις.
Πιστεύετε ότι το κοινό αναγνωρίζει τη μεγάλη τέχνη;
Αν δεν την αναγνωρίζει το κοινό, μάλλον, δεν είναι μεγάλη τέχνη. Δεν εννοώ απαραίτητα πως ό,τι αρέσει στο κοινό είναι μεγάλη τέχνη, αλλά για να είναι κάτι μεγάλη τέχνη, πρέπει να αρέσει στο κοινό.
Ειδικότερα για το ελληνικό θέατρο, θεωρείτε πως είναι ικανοποιητικό το επίπεδό του;
Ό,τι έχω δει στην εγχώρια παραγωγή, στην πλειονότητά του, με ικανοποιεί. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, βέβαια, δεν έχω πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει στη θεατρική παραγωγή του παγκόσμιου χάρτη για να μπορώ να κάνω συγκρίσεις. Δεν είναι το ίδιο εύκολο με το σινεμά, που μπορείς, ανά πάσα στιγμή, να έχεις πρόσβαση σε ταινίες του εξωτερικού. Πάντως, από όσο γνωρίζω, ποσοτικά τουλάχιστον, υπάρχει πληθώρα παραγωγών, άρα και μεγάλη ποικιλία. Αυτό είναι σίγουρα ευπρόσδεκτο κι ελπιδοφόρο.
Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια αρκετές θεατρικές σκηνές, ειδικά στην πρωτεύουσα, όπως επίσης και έναν μεγάλο αριθμό παραστάσεων. Σε μια μακροχρόνια περίοδο κρίσης στην Ελλάδα της φτώχειας, δεν αποτελούν ρίσκο τέτοιες επιχειρηματικές κινήσεις;
Προσωπικά, δεν βλέπω το ανέβασμα μιας παράστασης αποκλειστικά ως επιχειρηματική κίνηση. Πρώτα απ’ όλα για μένα, είναι ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης. Χαίρομαι λοιπόν, που ούτε η κρίση δεν σταματά τις απόπειρες των καλλιτεχνών να εκφράζονται.
Ειδικότερα οι άνθρωποι του θεάματος βιώνουν σήμερα τη κρίση στο μέγιστο βαθμό. Εσάς σας επηρεάζει αυτό στην προσωπική σας ζωή;
Θεωρώ δεδομένο πως η κρίση επηρεάζει τους πάντες, κατ’ επέκταση κι εμένα.
Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, βλέπω ότι οι περισσότερες συμμετοχές σας είναι σε κινηματογραφικές ταινίες. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσετε κάποια, ποια θα ήταν αυτή;
Θα ξεχώριζα τη «Μπλε Βασίλισσα», γιατί ήταν η πρώτη μου μεγάλου μήκους, οπότε οι απαιτήσεις ήταν υψηλές και η πρόκληση για μένα μεγαλύτερη.
Έχουμε αρκετά χρόνια να σας δούμε σε κάποια τηλεοπτική σειρά. Ήταν δική σας επιλογή ή απλά δεν έτυχε;
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ απ’ τη μεριά μου δεν το κυνήγησα αρκετά, αλλά δεν μου έγινε και κάποια αντίστοιχη πρόταση.
Σε τι φάση βρίσκεστε καλλιτεχνικά αυτή τη περίοδο; Θα σας δούμε ίσως σε κάποια καινούρια δουλειά;
Για την ώρα είμαι στο θέατρο Χυτήριο, στην παράσταση «Κι εγώ σ΄αγαπώ» . Υπάρχουν κάποια σχέδια για μια κινηματογραφική συνεργασία, αλλά ακόμα δεν είναι ανακοινώσιμα.
Υπάρχει κάποιος ηθοποιός που αποτελεί πρότυπο για εσάς;
Υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που θαυμάζω και πολλοί που με εμπνέουν. Δεν μου είναι εύκολο να περιοριστώ σε ένα καθολικό πρότυπο.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεστε να παίξετε κάποια στιγμή στην καριέρα σας;
Κάθε ρόλος για μένα αποτελεί πρόκληση. Αυτό που ονειρεύομαι είναι να ανταπεξέρχομαι σε αυτές τις προκλήσεις.
Ποια είναι η εικόνα της απόλυτης ευτυχίας για εσάς;
Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα που το αντιλαμβάνεσαι εκ των υστέρων. Έχουν υπάρξει στιγμές που έχω νιώσει ευτυχισμένη, καταλαβαίνω, όμως, πως αν τις ξαναζούσα, δεν θα ήταν το ίδιο. Η ευτυχία για μένα εμπεριέχει και το στοιχείο της έκπληξης.
Είστε αισιόδοξη για το μέλλον;
Υπάρχουν στιγμές που είμαι, υπάρχουν στιγμές που δεν είμαι. Κι επειδή, λοιπόν, καταλαβαίνω πως οι διαθέσεις αλλάζουν, όπως και η τύχη, γι’ αυτό και μόνο τείνω να είμαι αισιόδοξη.
Τι συμβουλή θα δίνατε στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική;
Να ασχοληθούν. Όλα τα άλλα θα έρθουν ή δεν θα έρθουν.
Μια ευχή σας που θα θέλατε να γίνει πραγματικότητα;
Να έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας.
κ. Λεβογιάννη σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη κουβέντα που κάναμε και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στην καλλιτεχνική σας πορεία.
0 Σχόλια